Ron en Marianne op reis View Article

Ondanks dat het een heel gehorig hotel is waar we verblijven, hebben we heerlijk geslapen. Gisteren voelde ik dat ik een blaasontsteking kreeg. Aangezien je hier alles kan krijgen in de farmacia ben ik maar weer antibiotica gaan halen. Was wel lastig maar met een woordenboek kwamen we een heel eind. Ze kennen niet de middelen die wij kennen dus op hoop van zegen. Vanmorgen nog wel ontbeten maar ik voelde me helemaal niet lekker.

Om 9.00 uur gingen we met een gids op stap. Cusco werd door de Inca`s als navel van de wereld gezien. Van hieruit bestuurde ze een land dat een lengte kende van 4000 km (van wat nu Nigaraqua is tot een deel van Bolivia). We liepen als eerste naar de oude zonnetempel Coricancha en het klooster van Santo Domingo dat de Spaanse veroveraars ooit als overwinningsteken bovenop de tempel bouwde. De Spanjaarden lieten een deel van de tempel staan en bouwde daar bovenop verder, dit omdat de gebouwen van de Inca`s aardbevingbestendig bleken te zijn. Dat dit ook zo was blijkt tijdens een van de laatste aardbevingen, het Spaanse gedeelte stort in elkaar (en werd opnieuw opgebouwd) en het Inca deel bleef staan. Over het Incagedeelte werd gepleisterd en hier werden fresco`s over aangebracht. Om iedereen te laten zien wat nu het Incagedeelte is, heeft de regering (ik denk in samenspraak met de katholieke kerk maar dat weet ik niet zeker) de opdracht gegeven de fresco`s te verwijderen en de stenen weer in volle glorie te laten zien.

Dit is natuurlijk best een spectaculair besluit. Je kunt daardoor heel goed zien hoe de tempel in elkaar heeft gestoken. De stenen sluiten echt naadloos op elkaar aan en er werd geen specie gebruikt, heel bijzonder. Maar eigenlijk nog meer bijzonder blijken de binnenkant van de stenen hier maakten ze sleuven in en daar storten ze brons in zodat de stenen onderling met elkaar verbonden werden, dit werd zowel in de lengte als in de breedte gedaan. Zo werd de constructie aardbeving bestendig. Ook werden er in de binnenkant van de stenen sleuven gemaakt waar water door kon lopen. Wat prachtig toch dat de mensen dit konden bedenken en maken zonder de technische hulpmiddelen die wij tegenwoordig hebben. Hoe komt het dat ze zoveel weten over de tempel en de daarop gebouwde kerk.

Wel Gomez de Figueroa meestal genoemd Garcilaso de la Vega, de Inca, was een Peruviaans auteur en historicus. Hij leefde van 1539 tot 1616. Hij was de buitenechtelijke zoon van een Spaanse edelman en een Inca prinses. De eerste 20 jaar heeft hij in Peru gewoond en daarna is hij naar Spanje vertrokken. Op zijn 60e besloot hij om zoveel mogelijk de eerste 20 jaar van zijn leven te beschrijven. Het is een van de belangrijkste bronnen voor de geschiedenis van het Incarijk. Zijn boek was bedoeld om de vele onjuistheden die hij aantrof in verslagen van Spaanse auteurs, recht te zetten. Door de 20 jaar die hij in Peru had doorgebracht kon hij met meer kennis van zaken spreken dan die schrijvers.

Je moet je ook nog eens voorstellen dat de Inca`s de gebouwen volop met gouden en zilveren platen versierden. Over deze tempel moet een gouden band van wel 2 cm. dikte hebben gelegen. Op de straten lagen stukjes goud en er stonden beelden van Lama`s, ook van goud. Alles (natuurlijk) geroofd door de Spanjaarden. Op een gegeven moment had ik zo`n pijn aan mijn blaas dat ik ben teruggegaan naar het hotel. Heb lekker opgerold in bed gelegen en geprobeerd zoveel mogelijk te drinken. Ron kwam om 13.00 uur terug om te kijken hoe het ging met me. Ik ben uit bed gegaan en lijk me wat beter te voelen. Ron had al met de gids de kathedraal bekeken en heeft mij een privé rondleiding gegeven. Jammer genoeg mag je nergens in de kerken fotograferen (ik heb er een stiekem gemaakt maar durfde er niet meer te maken).

Deze kathedraal is 4000 vierkante meter en ze hebben er 94 jaar aan gebouwd. Aan het houten middenschip is 23 jaar gewerkt voor het klaar was. Hopelijk kunnen jullie hierdoor een beetje voorstellen hoe het er uitziet. Ron heeft nog wat plaatjes op internet gevonden dan krijg je toch een beetje een indruk. Ook is er de zwarte Christus. Dit is een Christusbeeld gemaakt met dierenhuid en echt mensenhaar. Dit beeld is ook bewerkt met echt bloed. Dit beeld wordt altijd meegenomen in processies. Een dezer dagen komt er een processie dus waren ze met het beeld bezig, hij kreeg een mooie gouden kroon op en een prachtig rijk versierde doek om. Een verschrikkelijk imposante kathedraal.

Omdat het inmiddels drie uur is gaan we op zoek naar een cafeetje. We vinden een leuk koffietentje waar we een heerlijk kipsandwich eten. Daarna wat rondgelopen door het zeer gezellige centrum. Je ziet erg veel mensen in klederdracht met of een lama die een een shawl van gekleurde wol om heeft of ze dragen een lammetje met een gekleurd wollen petje op. Hier verdienen ze hun geld mee. Als je ze fotografeert dan moet je ze wel wat betalen. Een oude vrouw zat te bedelen en na haar geld te hebben gegeven heb ik weer twee prachtige foto’s van haar kunnen maken.

Jeroen had nog aangegeven dat bij de tempel nog een museumpje was en daar zijn we naar toe gegaan. Hier zagen we onder andere keramiek en andere gebruiksvoorwerpen van de Inca`s die gevonden zijn. Wat nog bijzonder is om te vertellen is dit: De Inca`s vonden het mooi om langwerpige schedels te hebben. De hoofdjes van de kinderen werden tussen houten latten geperst om zo na een aantal jaar een mooi langwerpig hoofd te hebben. Er lagen enkele voorbeelden van deze schedels in het museum. Ook deden zij al bij ziekte gaten in de schedel maken, hier waren ook voorbeelden van te zien. Ze overleefden dit vaak ook nog, bizar. De doden werden zittend begraven met hun gezicht naar de zon, zodat ze ooit aan een nieuw leven zouden kunnen beginnen.

Om ze te kunnen laten zitten werden de pezen van de armen en bij de knie doorgesneden, hierna werden de doden strak in mooie textiele doeken gewikkeld. Wat ook nog wel eens gebeurde was dat de doden iedere dag uit hun graf werden gehaald en werd er met ze rondgelopen. Heb ik keurig zitten lezen maar nu weet ik niet meer zeker waarom ze dit deden. Zal dat nog opzoeken. Het was een heerlijke warme dag maar opeens begon het te betrekken. De Peruaanse dames liepen direct weer te roepen dat ze plastic poncho`s te koop hebben. Dus het leek ons een goed idee om terug te gaan naar het hotel. We waren nog niet zo lang binnen en toen begon het toch te hozen, compleet met onweer en bliksem. De temperatuur daalt dan gelijk aanzienlijk. Beneden in het restaurant wat, met andere leden van het gezelschap, gedronken was gezellig.

Om kwart over 7 was het weer verzamelen geblazen om met z`n allen te eten. Jeroen had weer een heel gezellig en goed restaurant uitgezocht. Heerlijk wijntje erbij, was helemaal goed. Mijn blaas voel ik nog goed maar het lijkt erop dat de antibiotica z`n werk aan het doen is. Nu terug in het hotel, dit verslag afmaken en de koffer goed inpakken. Morgen gaan we naar de zoutpannen van Maras en de cirkelvormige terrassen van Moray. Omdat we om 13.00 uur naar het vliegveld moeten om terug te vliegen naar Lima moet de koffer om 7.15 uur buiten de hotelkamer staan. Nu gaat het wel snel hoor, nog 2 dagen en we zijn weer op weg naar Nederland.

2013-10-17 Navel van de wereldas – Calientes –