Ron en Marianne op reis View Article

Vanmorgen werden we ruim voor de wekker ging wakker. Niet meer echt naar de koffer omgekeken, alles zit er in gepropt en schreeuwt om een wasje maar dat zien we wel weer in Nederland. Na een lekker ontbijtje stond de bus klaar om ons de laatste bezienswaardigheden rond Cusco te brengen. Na ruim een uur rijden kwamen we aan bij de cirkelvormige terrassen van Moray. De terrassen waren waarschijnlijk bedoeld voor de experimentele landbouw van de Inca`s. Het lijkt er op alsof er ooit een inslag is geweest van een meteoriet, in het gat dat daarbij ontstaan is hebben de Inca`s terrassen aangelegd waardoor het er op elk terras een andere temperatuur heerste. Hier hebben zij verschillende gewassen verbouwd. Prachtige foto’s kunnen maken.

Toen we aankwamen was het dorpje in rep en roer want hun houten huisjes waar zij hun koopwaar in aanbieden was in de brand gestoken. Tja, wie heeft dat gedaan? Omdat het een archeologische vindplaats betreft blijkt dit ook bewaakt te worden en volgens hen (zo hoorden wij) hebben zij niets gehoord of gezien, wat natuurlijk vreemd is. Als ik het goed begreep werden zij meegenomen voor verhoor. Jeroen vertelde dat vrijwel alle souvenirtjes uit Arequipa komen en dat men een soort provisie af moet dragen nadat er wat verkocht is. Niet iedereen neemt het hier zo nauw mee, dus het zou kunnen dat er iemand is geweest die vond dat hij te weinig kreeg en ze nu een lesje wilde leren. Was wel zielig hoor, er was niets meer over van houten huisjes Een mevrouw rolde nog snel haar kleedje uit met de koopwaar en heeft ook nog wat verkocht. Jeroen vroeg ons om weer snel in de bus te gaan zitten omdat hij had gehoord dat de dorpelingen een wegblokkade aan het voorbereiden waren. Een stuk verder had het halve dorp zich wel verzameld maar we konden er langs rijden. Zou toch wat zijn als we met de riek achterna waren gezeten.

Na een klein kwartier rijden kwamen we aan bij de zoutpannen van Maras. De Inca`s haalden al eeuwen geleden hun zout uit deze streek en het is nog steeds een belangrijke plek voor de lokale zoutwinning. De terrassen waren heel bijzonder om te zien en het geheel zag er bijna surrealistisch uit. Helaas is dat het niet voor de bevolking. Het is keihard werken en je zag ze met zakken van 50 kg op hun schouders over de zoutpannen lopen op weg naar ezeltjes. Deze liepen dan weer met de zak naar boven waar het klaar werd gezet voor transport.

De mensen werken er zelfs met een kind op de rug, zonder goede schoenen of een zonnebril. Ze kunnen er zelfs blind worden want je bent de hele dag in de hitte op die spierwitte velden aan het werk. Daar moet je maar niet te veel over nadenken. Want eigenlijk is het heel erg, wij vinden het prachtig om te zien maar voor de bevolking is het vreselijk hard sappelen voor heel weinig geld.

De morgen zat er alweer op en na anderhalf uur rijden op soms doodenge weggetjes waren we weer bij het hotel. Daar de koffers opgehaald en hup weer in de bus op weg naar het vliegveld van Cusco. Na een rustige vlucht van iets meer dan een uur landden we op het vliegveld van Lima. Bizar we hebben er bijna twee weken over gedaan om in Cusco te komen en je overbrugt dezelfde afstand met het vliegtuig in een uur. En daar waren weer in de totale verkeerschaos van Lima. Zo ben je in de ochtend nog aan het genieten van de stilte bij de terassen van Moray en zo zit je in de bus op een weg van drie rijbanen waar 6 auto`s naast elkaar proberen te rijden. Het is vrijdagavond dus nog drukker dan anders. Rond kwart over zes waren we bij ons hotel. Hotel Bolivar, hetzelfde hotel waar we de eerste nacht sliepen. We hebben nu een suite. Voor de slaapkamer hebben we een kamertje met een bank en twee stoeltjes. Het stinkt er een uur in wind naar mottenballen. Het is zo`n vergane glorie. Oh jongens als ik geld zou hebben dan zou ik er wel raad mee weten om dit hotel weer op te knappen, het gebouw is zo mooi.

Om half 8 was het weer verzamelen geblazen om met z`n allen met een aantal taxi`s naar de wijk Miraflor (ik weet niet of ik het zo goed spel) te rijden. Onderweg nog twee ongelukken gezien want het is nog steeds erg druk op de weg. In deze wijk die praktisch aan de oceaan ligt liggen de meeste goede restaurants. Dit is het nieuwe centrum van Lima. Het was een erg leuk restaurant, hoewel ik het eten minder vond. Behalve de tonijn die ik had als hoofdgerecht die was heerlijk. Daarna weer in optocht met de taxi terug naar het hotel. Het is inmiddels 24.30 uur. Morgenochtend moeten we er rond 7.00 uur uit. Als het slapen gaat lukken want er zit een discotheek vlakbij het hotel, ze draaien wel lekkere muziek, dus wie weet vallen we gewoon in slaap.We gaan in de ochtend een aantal dingen in de stad bekijken en een museum met Inca schatten. Dan zullen we richting de oceaan gaan om daar lekker op een terras te zitten en dan, tja dan zit het erop. Om 20.00 uur gaan we vliegen om zo rond 9.00 uur te landen op Schiphol waar we gelijk de klok 7 uur later moeten zetten. Ben benieuwd of we nog een beetje kunnen slapen in het vliegtuig.

Wat ons dan rest zijn de herinneringen aan een fantastisch verblijf in Peru. Wat een mooi land, wat een prachtige natuur en met heel, heel veel dank aan Jeroen die ons de mooiste plekken heeft laten zien en die ons zoveel informatie over al deze plekken heeft gegeven.

2013-10-18 Maras y Moray en Lima