Na zo lang geleden geboekt te hebben is het dan eindelijk zo ver. Vandaag vliegen we met een tussenstop in Calgory naar Vancouver. De koffers staan klaar en om 9.00 uur staat de taxi voor de deur om ons naar Schiphol te brengen. We zijn allebei toch een beetje nerveus, wat gaan we allemaal beleven, hoe zal het zijn om met een camper te rijden enz. We vliegen met Air Transat, de grootste chartermaatschappij van Canada. We hadden er nog nooit van gehoord maar vooruit zo leer je weer eens wat. Het vliegtuig is een airbus A330 en daar kunnen flink wat mensen in.

Het krioelde weer van de mensen op Schiphol, waar gaan al die mensen toch naar toe? En dat elke dag maar weer opnieuw. Wij hadden deze keer een selfservice om de douane te passeren. Je stopt je paspoort in een apparaat, kijkt recht vooruit en als je bent goedgekeurd zie je een groen lampje en mag je doorlopen. Over een paar jaar is alles geautomatiseerd en hebben we geen mensen meer nodig, stemt wel een beetje droevig. Bij de gate met verschillende mensen gesproken. De meeste passagiers zijn Nederlanders. Diegene die wij spraken gaan ook met een camper op vakantie. We blijken dezelfde gevoelens te delen…..best wel spannend om met zo’n camper te gaan rijden en gaan we nou wel of geen beren zien.

Het vliegtuig komt een kwartier te laat aan en we moeten wachten op de schoonmaak. Dat gaat altijd wel snel. Daarna boarden. Omdat wij het option plus pakket hebben mogen wij als eerste aan boord ( samen met de anderen die ook dit pakket hebben natuurlijk). Op zich gaat het boarden snel maar helaas we hebben weer het geluk om via de Polderbaan te taxiën. Dat duurt toch snel 20 minuten. In de bochten zien wij twee vliegtuigen voor ons en twee achter ons. Vijf verschillende maatschappijen o.a. Air Lingus en Blue 1. Nog nooit van gehoord ook het vliegtuig voor ons is mij onbekend. Heeft een blauwe ster op de staart met daarachter een rode staart, of halve cirkel. Alles vertrekt zo’n beetje 3 minuten achter elkaar! En ja daar is mijn lievelingsgeluid de brullende motoren. Ik weet het, ik weet het, ik schrijf het iedere keer maar ik blijf het leuk vinden. Je wordt een beetje achterover gedrukt in je stoel en je ziet de voorkant omhoog gaan, je wordt nog wat verder in je stoel geduwd en hup daar gaan we de lucht in. Nu is dit wel het enige wat ik leuk vind aan vliegen. Daarna vind ik al snel dat ik ruimtegebrek heb. We zagen opeens een soort stoomachtige rook door het vliegtuig gaan, volgens Ron had dit te maken met desinfectie. Ik moest gelijk aan Ebola denken ???? .