Ron en Marianne op reis View Article

Na niet zo heel goed geslapen te hebben en dit lag niet aan het bed, om 6.00 uur opgestaan. Gelijk maar wat what apps verstuurd en mail gelezen. De Wifi werkt snel in het hotel. Bizar, je zit aan de andere kant van de wereld, je stuurt een app en een aantal seconden later heb je al antwoord. De techniek staat voor niets. Vancouver kreeg pas deze naam in 1886. Het stuk land dat uiteindelijk Vancouver werd was tenminste 10.000 jaar het domein van indianenstammen o.a. de Haida. Waarschijnlijk was de eerste europeaan die voet aan land zette kapitein Cook. Een van de bemanningsleden was George Vancouver. In 1791 had George de rang van kapitein. Hij hield zich bezig met het in kaart brengen van delen van de Grote Oceaan. George noemde het huidige Vancouver, Burrard naar een van zijn bemanningsleden. In 1886 werd deze naam dus veranderd in Vancouver. Er wordt gezegd dat er maar weinig steden zo mooi zijn en waar het zo prettig leven is als deze stad. De stad ligt tussen zee en bergen, met het centrum aan het water. Nu we er de hele dag hebben doorgebracht kunnen we ons ook voorstellen dat dit gezegd wordt. Het is een hele gezellige stad, met een werkelijk schitterend park. Op het water zie je ook van alles, bootjes, schepen, surfers enz.

De dag begon gelijk al met de zon en dat bleef ook zo de rest van de dag. Wat een heerlijke dag, het was rond de 25 graden met een lekker briesje. Het hotel serveert geen ontbijt dus gingen we op zoek naar iets waar een ontbijt te krijgen was. We kwamen terecht in een croissanterie, waar we echt net gebakken croissants hebben gegeten, met een hartige vulling maar ook een pain chocolat hmmm, goed begin van de dag. In het hotel al kaartjes gekocht voor de Hop on Hop off bus. De stad is niet moeilijk, alles is keurig verdeeld in rechte straten. Wel heel veel hoogbouw en weinig ‘gewone’ huizen. Wat is zo’n bus toch een uitvinding, je krijgt van alles te zien er wordt van alles verteld en je kunt uit- en weer instappen wanneer je maar wilt.

We reden door verschillende wijken, van China Town waar alles nog is zoals 100 jaar geleden als door de duurste wijk van Vancouver, waar net een appartement is verkocht voor 37 miljoen Canadese dollars. Je zult het je maar kunnen veroorloven. Op een gegeven moment zijn we uitgestapt om met een pontje over te varen naar Granville Island. Dit is een eilandje wat ze het hart van Vancouver noemen. Het is een klein gerenoveerd gedeelte met bedrijfsgebouwen en een kade aan de zuidkant van het centrum. Hier bevindt zich een van de grootste levensmiddelenmarkten ter wereld. Ook vindt je er galeries, boetieks, restaurants en een kleine brouwerij. Het tochtje met de pont duurde nog geen drie minuten maar er was van alles te zien op het water. Een stuk van de (overdekte) markt doorgewandeld. Wat lagen er prachtige groenten en wat een mooi fruit, alles glansde je tegemoet. Nog wat langs de kade gewandeld en hup weer in het pontje.

De volgende stop die we maakten was Stanley Park. Dit park is een van de grootste stadsparken ter wereld en het grootste van Noord Amerika. Het is 350 ha en groter dan het centrum. Het heeft niet alleen stranden, maar ook tuinen, een half wild bos en wandel- en fietspaden. Het park werd aangelegd dankzij het inzicht van de eerste gemeenteraad van de stad. In de jaren zestig van de 19e eeuw was het gebied gedeeltelijk kaal gekapt omdat de 800 jaar oude bomen zeer aantrekkelijk waren voor de houthakkers. Het gebied werd vervolgens militair terrein toen de spanningen tussen Engeland en de VS aan de grens opliepen. In 1886, minder dan een maand voor de officiele stichting van Vancouver, verzocht de gemeenteraad een permanent park van het gebied te maken. Het park werd vernoemd naar lord Stanley, de gouverneur-generaal. Opmerkelijk is het feit dat het park niet van de stad Vancouver is maar van de staat. De stad huurt al vanaf het begin af aan dit park voor de lieve som van 1 dollar per jaar. Aan dit bedrag is in in al die jaren niets veranderd.

Wat een fantastisch mooi park, we kunnen ons volledig voorstellen dat de inwoners van Vancouver hier graag hun vrije tijd doorbrengen. We zagen dan ook veel mensen joggen, skeeleren, wandelen of die gewoon lekker lagen op het gras. Er was muziek, een prachtige rozentuin en een heel mooi uitzicht op de Lion’s Gate bridge. Deze brug is een (kleinere) kopie van de Golden Gate bridge in San Francisco.

We besloten wat tijd door te gaan brengen in een van de grootste attracties van West-Canada, het Vancouver Aquarium. Het is het derde in grootte van Noord-Amerika, met meer dan 8000 levende organismen verdeeld over 600 soorten. Er zijn zelfs dolfijnen en twee witte Beluga walvissen, heel bijzonder om te zien. Wat ik zelf heel erg mooi vond waren de kwallen. Ze hebben hun naam niet mee maar kijk toch maar eens naar de meegestuurde foto’s bij dit blog. Het was adembenemend zoals ze op en neer zwommen. Nu waren de aquaria ook wel heel mooi verlicht maar toch, het leek wel buitenaards.

Na het aquarium een gezellig restaurant opgezocht om daar op het terras te lunchen. Nou ja, lunchen het was inmiddels 3 uur. Ron nam een hamburger en ik een sandwich eiersalade. Het is hier hetzelfde als in Amerika de porties zijn meer dan riant en overal zit patat bij. We zaten dan ook flink vol. Hierna nog wat rondgelopen en uitgebuikt op het gras. Dit met uitzicht op de rozentuin waar nog echt geurende rozen staan en bomen zo groot dat je er in paste . Met de hop on Hop off bus weer richting ons hotel. Bij de 7eleven supermarkt wat flesjes drinken gehaald. Morgen de camper ophalen en dan gaat het echte avontuur beginnen. Hoewel vandaag al een perfect voorproefje was.

2014-09-07 Een prachtige dag in Vancouver