Wat een verschrikkelijke nacht, we hebben geen oog dicht gedaan. Iedere keer als een van ons zich omdraaide kraakte
dat plastic omhulsel ontzettend. Het was echt aarde donker en ik had geen flauw idee hoe laat het was. Ik moest naar de
wc en voordat ik eindelijk dat bed uit was (het staat omringd door kastjes) was Ron ook weer wakker. Wie verzint in
godsnaam dat het hele matras omhuld moet worden met een stuk plastic!! Daarnaast hebben we kussens die de naam
niet waard zijn, ze zijn flinterdun. Op een gegeven moment voelde ik me heel erg zielig. Wordt dit nu de vakantie waar we
ons zo veel van hebben voorgesteld. Doodse stilte buiten, een klote bed en aan het eind van de nacht werd het nog koud
ook.
Om half zes zaten we allebei buiten (in dat donkere doodstille bos) met een kop thee en een sigaretje. Af te wachten hoe het langzaam aan lichter werd en we ook wat vogeltjes hoorden. We hebben misschien totaal 3 uur geslapen en voelen ons geradbraakt. Ik heb de douche uitgeprobeerd, het water was in ieder geval warm, het straaltje een beetje ielig. Tja, ik voelde me vanmorgen niet zo positief. Ron stelde voor om maar gelijk om 7.00 uur weg te rijden op weg naar Campbell River waar we naar een camping willen met alles er op en aan. Onderweg dan boodschappen doen want we hebben ook niets voor een ontbijt. Met een rustig gangetje de weg weer naar beneden gevolgd, langs het kantoortje gereden waar niemand zat en uiteindelijk dus zonder te betalen zijn weggereden!
De afstand die we vandaag moesten rijden was 285 km. De wegen zijn hier duidelijk aangegeven (nog fijner is dat Ron al in Nederland de kaart van Canada op de Tom Tom had gezet) het was wel redelijk druk op de weg. Als er een stoplicht aankomt wordt er 100 meter van te voren middels een bord gewaarschuwd, hierop staat: Be prepared to slow down. Waar je even aan moet wennen is dat de stoplichten bij een kruising niet staan waar je moet stoppen maar aan de overkant van de weg. Ron rijdt nu al bijna fluitend in de camper, ik zou het niet durven, hij is mij te groot en te breed.
Na enige tijd een korte stop gemaakt omdat we er zo’n mooi uitzicht hadden op de oceaan en allerlei kleine eilandjes. De zon begon door te breken en dan voel je je weer langzaam aan opknappen. Wat minder leuk was dat we op korte afstand van elkaar twee doodgereden herten zagen langs de kant van de weg brrrr, zo zielig. Je kunt zien dat er hier veel houtindustrie is, de vrachtauto’s met boomstammen rijden af en aan. De plaatsnamen zijn bijzonder, ik vermoed van Indiaanse herkomst. Om er een paar te noemen: Nanaimo, Cowichan, Chemaines, Youbou enz.
Tijdens een stop aan een stel Canadezen gevraagd of er een supermarkt in de buurt was, we hebben nog steeds niet ontbeten en zijn er nog geen tegengekomen. Ze hebben het ons uitgelegd en nog geen 10 minuten later liepen we in een prachtige supermarkt. Geen enorme maar wat zag alles er mooi en schoon uit. De prijzen zijn echt schrikbarend en wat helemaal idioot is dat de prijzen die je ziet ( in heel Canada) zonder BTW getoond worden, pas bij de kassa wordt dit er bij opgeteld en dan schrik je je helemaal rot. Nou ja, lekker brood en beleg gekocht en voor een paar dagen eten voor ’s avonds. Vanavond had dit een biefstuk moeten zijn, maar daarover straks meer. Een mooi plekje opgezocht en eerst een lekker broodje gegeten met een glas jus d’orange. Oké, de inwendige mens was weer verzorgd.
De zon scheen inmiddels volop. De weg is een beetje saai en slaapverwekkend. We zijn zeer benieuwd naar de camping want die wordt als zeer mooi omschreven. Zo’n 4 kilometer voor de camping stak er een zwarte beer de weg over. Ik keek natuurlijk net de verkeerde kant op, Ron riep ” kijk een beer” en toen zag ik alleen nog zijn achterkant het struikgewas in verdwijnen. Ron zei dat hij razendsnel de weg overstak. Maar hoe je het wendt of keert, de eerste beer is gezien, yeahhh.
Rond 2 uur reden we het terrein op van Salmon Point Resort. Het ziet er prachtig uit en ook vol. Zou er nog een plek zijn voor ons. Er is er nog maar een en daar mogen we staan. Als we de camper parkeren op de plek, direct met uitzicht op de zee, lijkt het alsof onze camper in het niets verdwijnt tussen degene die er al staan, mijn god ze zijn hughe…. De een is zo groot als een stadsbus met twee slide outs (daar maak je je camper breder mee) en de ander zo groot als een dubbeldeksbus met 4 slide outs. Niet te geloven zo’n camper moet minsten 2 ton kosten. Onze buren (van de stadsbus ) zijn erg aardig en beginnen gelijk met een praatje. Ze vertelden dat wij enorm geluk hebben met de plek. Zij komen hier ieder jaar en omdat er maar zo weinig plekken zijn met direct uitzicht op de oceaan moet dit al een jaar van te voren geboekt worden. Het is ook echt een geweldige plek. We hebben de stoelen buiten gezet en zijn heerlijk gaan genieten van het uitzicht en het zonnetje.
Ron is wat rond gaan wandelen en kwam terug met een foto van twee zeehonden, het moet niet gekker worden, straks ziet hij al het wildlife en ik niets ???? . Ik heb heerlijk in de zon zitten lezen, een lekkere spannnende detective van een nieuwe Zweedse schrijfster. Eindelijk is het ontspannen genieten begonnen. Morgen staan we gelukkig ook nog op deze camping. Het eten daar kwam niets van terecht. We wilden gebakken aardappelen, een biefstukje en groenten eten, blijken we geen koekenpannen te hebben!!! Dan maar de pizza (van dr. Oetker! ) in de magnetron. Er staat per slot van rekening op een knopje Pizza. Helaas ze zijn goed warm geworden maar dat was dan ook alles, we hebben twee deegballen met wat vulling gegeten. Ik zal mensen geen camper van deze maatschappij aanraden. Gelukkig maakt de camping vandaag echt veel goed. Ron is nu bezig om te proberen de echt prachtige volle maan te fotograferen die we nu zien boven het water.
In de supermarkt trouwens twee nieuwe kussens gekocht want op die dunne krengen van de verhuurmaatschappij gaan
we niet meer liggen. Waar we gaan liggen vannacht gaan we straks bekijken, misschien de bank uitklappen en kijken of
dat bevalt. Wel jammer, we hebben speciaal deze grote camper gehuurd om een aparte slaapkamer te hebben. Als we
dit hadden geweten dan hadden we een kleinere gehuurd. Zou nog goedkoper geweest zijn ook met benzine, de ferry
(gaat op lengte) enz. In de kleinere heb je niet een apart bed dus dan heb je ook geen last van dat stuk plastic. Nou we
gaan er maar vanuit dat we vannacht beter zullen slapen. Morgen gaan we lekker relaxen en ik ga nu nog even genieten
van de mooie maan.
