Ron en Marianne op reis View Article

De pannenkoeken zijn gisteravond prima gelukt, gewoon hard kloppen met je vork en vrijwel alle klonten waren er uit, ze smaakte heerlijk met de Maple syrup . Om half tien reden we de campsite af op weg voor een rit van ruim 400 kilometer. Dat zou binnen een uur of 6 te doen moeten zijn…..dachten we. Clearwater is de plaats waar we op een camping willen gaan staan. Om van hier uit het Wells Gray Provincial Park te gaan bekijken. Eerst maar weer de tank volgegooid. Tjonge dat duurt iedere keer toch wel enige tijd. Als ik bedenk hoe snel ik klaar ben met mijn altootje dan duurt dit tien keer langer. Oke, we zitten weer vol en dat is maar goed ook want nog geen 25 kilometer verder staat er een bord met de vraag of je een volle tank hebt want de eerste 150 kilometer zullen we geen tankstation meer tegen komen.

De dag startte met een beetje motregen maar het klaart al snel op. We zijn een half uur onderweg als we langs een bord rijden dat aangeeft dat er een waterval te bezichtigen is, de Nairn falls. We besluiten te stoppen en deze te gaan bekijken. Het is een wandeling van anderhalve kilometer. Niet echt veel maar het is een smal paadje vol met boomwortels en stukken steen, ook is het klimmen en dalen. Goed opletten dus waar je je voeten neerzet.

Prachtig pad overigens, dwars door het bos. De waterval was niet groot maar wel erg mooi. Jammer dat een foto nooit de werkelijkheid weergeeft, alleen al omdat je er geen geluid bij hebt. De waterval mag dan niet zo groot zijn maar komt met een donderend geraas naar beneden. Met de terugweg erbij een lekkere ochtendwandeling van 3 kilometer gemaakt. Het weer is inmiddels flink opgeklaard en we trekken onze vesten uit, dat wordt te warm. We zijn nog steeds optimistisch over onze reisduur, tot we het bergachtige gebied inrijden. Heel veel klimmen en bochten zo nauw dat je er echt niet meer dan 20 km per uur kunt rijden. De afdalingen zijn steil, drie keer een afdaling van 13%, een van 11% en een van 9% en dit achter elkaar. Maar wel weergaloos mooie natuur.

Je komt ogen tekort achter elke bocht komt wel weer iets moois om te zien tevoorschijn. Een rivier, een kreek, een schitterend meer enz enz. Er wonen zelf mensen. Ik moest gelijk aan de Hillie Billies denken. Veel huizen zijn niet meer dan stacaravans of bestaan uit houten gevels met golfplaten daken, overal ligt puin en rotzooi om de huizen. Het lijkt me bijzonder eenzaam, er staan steeds hooguit een paar huizen bij elkaar. Waar doen die mensen in vredesnaam hun boodschappen?? Een paar keer een stop gemaakt voor een kop thee en koffie of om foto’s te maken.

Na verloop van tijd wordt het allemaal wat droger en minder begroeiing. Ik had net tegen Ron gezegd dat ik benieuwd was of we nu ook nog een zwarte beer zouden tegen komen. Zien we nog geen 5 minuten later een aantal campers staan en fotograferende mensen. Dit kan maar een ding betekenen, een beer en ja hoor op zo’n 50 meter afstand stond een beer die op zoek was naar besjes. Iedereen, inclusief ikzelf, deed wat er sterk wordt afgeraden, we stapten uit voor de foto. Nou bleef de beer stug met zijn achterkant naar ons staan dus na vele foto’s heb ik hem er 1 keer redelijk opstaan. Wel supergaaf natuurlijk.

De natuur wordt droger en droger, we zitten in Gold Country. Jaren geleden zijn hier mensen naar tot getrokken omdat er goud zou zijn. Dat is er ook wel gevonden maar nu is er nauwelijks nog droog brood in te verdienen. Wat zullen zij met veel ontberingen te maken gehad hebben want het is een vrij desolaat gebied. De winters moeten er ijskoud zijn. Toch vinden we ook hier de natuur wel bijzonder, een beetje prairieachtig, je kunt je zo voorstellen dat er over de berg een groep Indianen te paard op je af gaat komen.

In het kleine stadje Savona een liquorstore opgezocht voor wijn. Ze verkopen Sauvignon blanc in flessen van 2 liter, oke geef maar op die fles. Ze raden ons aan om niet hier in de supermarkt boodschappen te doen maar in de eerstvolgende stad Kamloops. We rijden weer vol goede moed verder en hebben ons al voorgenomen als het te laat wordt voor Clearwater we wel ergens anders op een camping gaan staan. De wegen worden zo langzaam aan wel een stuk beter, nog steeds klimmen en dalen maar een bredere weg en niet zoveel verloop in het klimmen en dalen.

Richting Kamloops krijgen we steeds meer trek. We stoppen bij een tankstation waar je ook wat kunt eten. Schitterende tent, er waren 5 tafeltjes met een plastic tafelkleed en een soort van frituur. We bestelden fish en chips en kregen per persoon drie stukken gepaneerde vis (uit de diepvries) en heel veel patat. Verder was het behalve een tankstation ook een winkeltje met de dagelijkse levensbehoeften. Ondanks dat het zomaar in de rimboe lag, kwamen er steeds mensen binnen en iedereen kende iedereen, schitterend. Inmiddels was het 4 uur. Wat wilden we? Toch een supermarkt opzoeken en al voor Clearwater stoppen of geen boodschappen en doorrijden? We kozen voor het laatste, we hebben nog van alles voor een ontbijt en gegeten hebben we al. Krijgen we nog trek vanavond dan is er nog Brie en Cream Crackers.

Rond Kamloops wordt het steeds drukker op de weg, het is een vrij grote stad en we zitten in de spits. De natuur wordt allemaal weer wat mooier en zachter, het doet aan Frankrijk denken. Eigenlijk hebben we het geen van beide erg gevonden om zo’n tijd in de auto door te brengen zoveel viel er te zien. Maar nu worden we het zat. De lucht begint donker te worden en we verwachten elk moment regen. Dat gebeurde dus ook, de sluizen gingen open. Ron was al moe en nu moest hij zich het laatste stuk nog flink concentreren. Gelukkig we zagen de camping staan op de borden.

Iets over zessen reden we de camping Dutch Lake Resort op in de stromende regen. We kregen een prachtige plek aangewezen met uitzicht op het meer. Er is Wifi maar het signaal is zwak. Als we dit gaan versturen zal Ron dit in het kantoor van de camping doen, daar is het signaal sterker. Morgen op tijd opstaan om het Wells Gray Park te gaan bekijken. Wederom dank voor jullie berichtjes. Het eerste wat ik ’s ochtend doe is kijken of er berichten van jullie zijn. Vind ik gezellig, kneuterig maar waar.

2014-09-18 van Whistler to Clearwater