Ron en Marianne op reis View Article

Marijke gelukkig hebben we alleen die avond regen gehad voor de rest hebben we alleen maar geluk met het weer. Dees, de beer is flink ingezoomd want hij was toch wel minstens 30 meter van ons vandaan, zo dichtbij had ik echt niet gedurfd. Lien wat heerlijk om elke dag wat van je te horen en Von mocht je dit nog lezen, heel veel plezier in Portugal. Naoom fijn te horen dat je je goed voelt en ik ben benieuwd naar het geboortekaartje wat je voor Margreet aan het ontwerpen bent. Leuk om te lezen dat jullie ’s morgens kijken of er een nieuw verhaal is.

Ik ben dus geen verteller van een verhaaltje voor het slapen gaan maar na het opstaan. Het is lastig dat we steeds zo’n slechte wifi ontvangst hebben. Ik kan niet op facebook, of de krant lezen en Ron moet steeds naar het kantoortje om ons blog te versturen. Daar haalt hij ook de berichtjes van jullie binnen, zodat ik ze toch kan lezen. Over lezen gesproken, we gingen toch nog laat slapen. Ik ben in een boek begonnen van een van mijn favoriete schrijfsters ( Val Mc Dermid) en die zijn altijd vanaf de eerste bladzijde spannend.

Vanmorgen werden we wakker met prachtige mistflarden over het meer. De zon is al volop aan het schijnen en de aarde is weer aan het opwarmen. Het ‘wildlife’ wat we hier meer dan genoeg te zien krijgen zijn eekhoorntjes. Zodra we deur van de camper open doen vragen ze of we willen op sodemieteren. Dit doen ze door middel van hoge fluittoontjes en soort trjip geluid, ik kan het niet zo goed omschrijven. Ik heb nog een paar mooie foto’s kunnen maken van een eekhoorntje die bezig was met een dennenappel. Ze zijn zo schattig om te zien. Je ziet ze ook regelmatig over de weg schieten, dan zijn ze toch razendsnel.

Om 9.15 uur reden we de camping af op weg naar Jasper. Een rit van ongeveer 350 kilometer. De weg was goed te rijden en we worden weer vergast op prachtige vergezichten. Op een gegeven moment komen we door een bocht en recht voor ons doemen een paar prachtige bergen op, met op de toppen nog volop sneeuw. We hopen een beetje op tijd op de camping te zijn zodat we nog van het mooie weer kunnen genieten. Dat mocht helaas niet zo zijn, met name omdat we verkeerd zijn gereden.

We maken regelmatig een stop omdat we weer iets moois zien en voor koffie en thee. Bij de besneeuwde bergen waar ik het net over had lazen we nog een indrukwekkend verhaal. Een zekere Terry Fox kreeg kanker op 18 jarige leeftijd en moest daardoor een been missen. Hij leerde lopen met een prothese en begon aan marathons. Om geld op te halen voor de kankerstichting had hij het plan opgevat om van oost naar west Canada te lopen (rennen). Elke dag de lengte van een Marathon. Hij vroeg elke inwoner van Canada om hem te sponseren met 1 dollar, zodat hij (in 1982) 24 miljoen zou ophalen. Helaas moest hij halverwege opgeven omdat hij uitzaaiingen in zijn longen bleek te hebben en kort erop overleed hij op 22 jarige leeftijd (als ik me goed herinner is er een film over gemaakt). Een van de bergen hier is naar hem vernoemd de Terry Fox Mountain. Bijzonder om op de plek te staan waar hij het moest opgeven.

Inmiddels zitten we in een andere tijdzone en is het van de een op de andere minuut een uur later. Voordat we Jasper National Park inrijden blijken we toegang te moeten betalen, 20 dollar per dag. We mogen met de pas verder alle nationale parken in en ook sommige musea. Inmiddels is het rond half vier en zijn we Jasper (stadje) al voorbij maar volgens de kaart moeten we nog een stukje voor de camping. We moeten wel naar deze camping want dit is de enige nog in de omtrek die open is. Maar we rijden en rijden en al wat we zien is geen camping.

Nu moet je je voorstellen dat je niet kunt keren op deze wegen en dat er eerst kilometers gereden moet worden voor je ergens af kan. Op een gegeven moment kwamen we langs een vakantiepark met huisjes en daar is Ron gaan vragen of we wel goed zaten. Nee dus, we hadden naar een verkeerd nummertje op de kaart gekeken en dat betekende 100 kilometer extra rijden (50 heen en 50 terug).

Beide werden we er vandaag niet vrolijker op. Eenmaal terug in het stadje Jasper eerst maar weer getankt, want de tankstations zijn hier dun gezaaid. De camping blijkt inderdaad op hooguit 3 kilometer van het stadje te liggen. Als we de camping oprijden (nog vol optimisme want de camping heeft meer dan 750 plekken en het hoogseizoen is voorbij) komen we in een rij terecht huhhhh, is het zo druk? Ja dus, dat heb je natuurlijk als er nog maar een camping in de wijde omtrek open is. Het mooist is het om een plek te hebben die zij hier full hook up noemen. Dan heb je een plek waar je direct je vuile watertank kunt legen van de plee en de douche, water en elektriciteit.

Dat hebben ze hier niet, er is een centrale plaats waar je je watertank kunt vullen en je afvalwater kunt lozen. Dat is op zich niet erg maar er zijn ook geen plaatsen meer met elektriciteit. Morgen wel. Nu hebben we voor komende nacht een plek (met niks en morgen na elf uur een plek met elektriciteit). We kunnen geen apparatuur opladen (telefoon, tablets enz) maar mijn tablet zit nog vol en ik kan dus het blog schrijven. Ook hebben ze geen WiFi en zullen we morgen op zoek moeten naar een openbare plek om WiFi te vinden en het blog te plaatsen. De plek is overigens mooi, tussen de naaldbomen en ook hier weer eekhoorns. Bij de entree kregen we folders wat de doen als je een Beer of Elk (een groot hert of Eland) tegen komt. Vooral bij de Elk moet je uit de buurt blijven want ze kunnen zeer agressief zijn en zowel jezelf als de auto aanvallen. Maar ja, al wat wij tot nu toe zijn tegengekomen is een eenzame beer en eekhoorns maar wie weet wat we nog te zien gaan krijgen.

We hebben wel licht in de camper en gas natuurlijk. Dus eten gemaakt, afgewassen en buiten de thee en koffie gedronken. Maar vooral gekeken naar al die mensen die nog na ons kwamen met hun enorme caravans en campers. Achter de campers hangt ‘gewoon’ aan een trekhaak nog een personenauto, je weet niet wat je ziet. De een heeft hem zo op zijn plek staan en de ander is toch wel aan het tobben. Langzaam aan raken deze plekken zonder stroom ook allemaal bezet. Straks nog even lezen en kijken wat we morgen gaan doen. Het is alweer de laatste week en die zal wel voorbij zijn voor we het weten.

2014-09-20 Jasper (djezper)