We moeten eerst een helling af die in een keer 37% naar beneden gaat en dat is steil….. Dan rijdt de sneeuwcoach door een plas ijswater. Dit gebeurt opzettelijk om de banden schoon te rijden voordat hij verder de gletsjer opgaat. Opmerkelijk is dat de gletsjer nog steeds aangroeit met 15 meter per jaar. De trieste waarheid is ook dat de gletsjer 25 meter per jaar smelt, een verlies van totaal 10 meter per jaar. De wetenschap denkt dat deze gletsjer over 100 tot 150 jaar verdwenen zal zijn. Leve de opwarming van onze aarde. Nog een feitje tussendoor. Een band voor een sneeuwcoach kost 3000 dollar en hij heeft er 6. Een sneeuwcoach kost ruim 1 miljoen dollar en we hebben er 8 gezien! Dan moet je toch wel wat omzet maken. Na 20 minuten met de sneeuwcoach gereden te hebben mochten we er uit.
De ijsgrens is goed te zien. Als de zon schijnt zie je blauwe stukken ijs, mooi. Verder ziet de gletsjer er helemaal niet mooi wit uit, dit komt omdat er allemaal bevroren stukjes gesteente tussen zitten. Heel bijzonder om hier rond te mogen lopen. Daarna weer in de sneeuwcoach, over de gletsjer, 37% nu omhoog en daar stond de ‘gewone’ bus weer klaar om ons terug te brengen naar het informatiecentrum. Daar gaan we weer in de rij staan om met de bus naar de skywalk gebracht te worden, een ritje van 6 km.
Dit was ook een heel bijzondere ervaring, er is een platform gemaakt van staal en dat loopt in een halve cirkel, het midden van die halve cirkel is van glas, zowel de bodem als de balustrade. De eerste stap op het glas geeft toch wel een aparte sensatie. Per slot van rekening staan we op glas en 280 meter onder ons is weer vaste grond. Je voelt het glas ook bewegen. We hadden een spectaculair uitzicht en hadden dit niet willen missen, ja en heel bijzondere ervaring. Daarna weer wachten op de bus enz enz.
Bij aankomst in het informatiecentrum, waar ook nog een restaurant zit, een hamburger (Ron) en chili met patat en kaas (ik) gegeten. Het was nog lekker ook. Op weg naar het parkeerterrein nog een raaf gezien, prachtige vogel met een enorme snavel. Bij het infocentrum zat een grondeekhoorntje op zijn gemak iets te eten en trok zich niets aan van alle mensen die het diertje aan het fotograferen waren. Ik heb in ieder geval een geweldige foto kunnen maken van hem. Dat was gelijk ons ‘wildlife’ wat we vandaag gezien hebben: 2 Elks, een grondeekhoorn en een raaf. Niks beren, berggeiten of langhoorn schapen. Wie weet wat we nog tegen gaan komen. Ik klaag absoluut niet want we hebben al zoveel dieren gezien, en kijk nou naar die foto van die grondeekhoorn, hij is toch om op te vreten.
Om iets na vieren arriveerden we bij de camping, waar alweer een rij stond. Er is gelukkig nog een plekje voor ons en we kijken uit op een besneeuwde bergtop! Het eerste wat ik gedaan heb is onder de douche van de camping gegaan, heerlijke harde goed warme straal, weer lekker mijn haar gewassen. Knapt een mens van op. Soep en yoghurt gegeten en weer werken aan het blog. Je avond is voorbij voor je het weet.
