2015 Macedonië
2015-05-23 Fikse wandeling
20150523093529.jpg
Vanmorgen om half negen opgestaan, keurige tijd. Het heeft vannacht verschrikkelijk hard geregend. Wat schetste onze verbazing, het lijkt er op alsof het een prachtige dag gaat worden. Buiten horen we Jet zeggen ” ik zei het toch”. Jet en Anita gaan een dorpentocht maken. Jet vertelde gisteren dat zwaluwen goeie weervoorspellers zijn. Vliegen zij laag dan wordt het geen mooi weer en vliegen zij hoog dan wordt het de volgende dag een mooie dag. Ik denk dat ze gelijk gaat krijgen.
20150523115748.jpg
Na het ontbijt besloten we (nou ja we, ik eigenlijk) dat we niet naar Ohrid gaan maar de andere kant op. Naar Pestani een plaatsje waar een bureautje zit wat excursies aanbiedt. Om 10.00 uur gaan we op pad. Het is al behoorlijk warm en het blijkt ook een fikse wandeling te zijn. Halverwege zien (en horen) we een paar Nederlandse dames. Op de vraag of zij dit bureautje kennen kregen we een bevestigend antwoord.
20150523100847.jpg
Het heet Lale tours en we moeten nog een kwartier doorstappen. We wandelen langs het ene na het andere appartement. De weg kent geen voetpad en hoewel de meeste automobilisten keurig om je heen rijden moeten we toch af en toe goed de kant in om niet aan- of overreden te worden. We komen langs prachtige bomen, het blijkt witte i.p.v. Gouden regen te zijn en ze ruiken heerlijk.
De natuur is sowieso prachtig. We zien salamandertjes weg schieten, prachtig bloeiende planten en veel bijen en vlinders. Opeens zien we een bord Lale Tours, ja daar moeten we zijn. Dimitri staat ons te woord en is al 25 jaar getrouwd met zijn vakantieliefde, de Nederlandse Cobie. Dimitri blijkt uitstekend Nederlands te spreken.
20150523121053.jpg
Cobie heeft gebeld met de para-gliding club en zoals het er nu uitziet kunnen we morgen de tandemvlucht maken. Om 9.00 uur worden voor ons hotel opgehaald. Dimitri is een begenadigd verteller en we besluiten ter plekke om gelijk voor woensdag de tour naar Albanië bij hen te boeken. Ook bieden zij een excursie aan met jeeps de bergen in. Gaan we vast en zeker ook nog doen maar we weten nog niet wanneer. We hebben nog even de tijd.

Ons plan was om na het bezoek aan Lale Tours weer terug te lopen en halverwege omhoog de bergen in te gaan voor een wandeling. Nu was het best wel een flinke tippel naar de ingang van het natuurpark en het werd warmer en warmer. Dimitri bood ons aan om ons bij de ingang van Galicica park af te zetten, daar zeiden we geen nee tegen.
20150523100847.jpg
Daar zijn we weer verder gegaan met onze wandeling. Het was aardig klimmen en dat valt in de warmte niet mee. Wel heel erg genoten van de prachtige uitzichten onderweg. De enige geluiden die we hoorden waren van de vogels en de insecten, prachtig. Om de haverklap schoot er een hagedisje voor je voeten weg.
20150523125649.jpg
Op een gegeven moment zagen we dat we nog 1,2 km omhoog moesten om bij een dorpje te komen. Dat was ons te ver. We besloten terug te gaan via een geitenpaadje wat we wat eerder tegen waren gekomen. Het was goed kijken waar je je voeten neerzette maar we hadden beide (gelukkig) goede wandelschoenen aan. Het zweet droop inmiddels van onze schouders. Uiteindelijk kwamen we weer op de hoofdweg terecht richting Lagadin, het plaatsje waar Villa Mina ligt.Onderweg kwamen we nog onderstaand bord vol kogelgaten! Tegen. Hoezo het is veilig in Macedonië. Grapje, het zijn echte kogelgaten maar waarschijnlijk is er voor de lol op het bord geschoten (waar je maar lol in kunt hebben). Om half twee liepen we het hotel weer binnen. Op de kamer bikini aangetrokken en met de E-reader naar beneden om aan het zwembad te gaan lezen.
20150523140242.jpg
Rita en Anneke (twee vriendinnen die samen een week op pad zijn) vroegen of we even bij ze kwamen zitten. Het zijn twee bijzonder leuke vrouwen dus dat deden wij dan ook. Er is weinig van lezen terechtgekomen. Om 6 uur kwamen Jet en Anita enthousiast terug van hun dorpentocht. Na nog even met z’n zessen gekletst te hebben ging Ron naar de kamer voor een dutje en heb ik nog even gelezen aan de rand van het zwembad. Ron heeft het boek ” het meisje in de trein” voor me gedownload. Een detective die net uit is en die overal ter wereld nummer 1 in de boeken top 10 staat. Het is zo geschreven dat je direct benieuwd bent naar wat er gaat gebeuren. Helaas ging de zon weg en werd het wat fris. Ben ook naar de kamer gegaan.
dsc00109-2.jpg
Lekker gedoucht en nog even op het balkon gezeten. Om half 8 richting Dionus om te eten. Hier weer in gesprek geraakt met twee vrienden Olaf en Frank die al sinds de middelbare school elk jaar een weekje met elkaar op vakantie gaan. We ontmoeten allemaal leuke mensen. Tegen half 10 weer naar onze Vila om o.a. het blog te schrijven. Om half 8 opstaan om op tijd aan de weg te staan waar we worden opgehaald voor het para-gliding. We hebben er zin in.
©opyright Neys4U 2004-2024