Ron en Marianne op reis View Article

Vanmorgen keurig om half 8 opgestaan, na heerlijk te hebben geslapen. Om kwart voor tien zijn we samen met Jet en Anita richting bushalte gelopen. Dat was namelijk het plan om met het lokale vervoer te reizen. Gisteravond nog nagevraagd in het restaurant hoe laat de bus gaat en dat is op het hele uur. Als eerste werden we belaagd door 4 zwerfhonden die graag iets te eten wilden hebben. Gedver wat zagen ze er vies uit. Ze steken de weg steeds kris/kras over en het is echt een wonder dat wij nog nergens een aangereden dier hebben zien liggen. Ze druipen uiteindelijk af als ze in de gaten hebben dat wij echt geen eten voor ze hebben.

Ondertussen zijn er al wat taxi’s voorbij gereden die ons wel als passagier willen hebben. Nee, wij blijven erbij dat we met de bus willen. St.Naum ligt ongeveer 20 km van ons hotel vandaan dus dat moet te doen zijn. Maar ja, al wat er komt geen bus. Om kwart over tien stopte er weer een taxi met al aan boord een Duitse mevrouw en een Macedonische oudere meneer. Waar we naar toe willen. Voor 15 euro kunnen we mee. Nou ja dat is geen geld, zeker met z’n vieren niet en aangezien de bus blijkbaar niet komt opdagen besluiten we in te stappen.

Ron heeft gezellig met de Duitse dame gekletst, die hier al 5 jaar komt in Macedonie en die nu op weg is om haar dag door te brengen in Albanie. Ik zit naast de Macedonische meneer, die lief zit te glimlachten. Hij wordt als eerste in een dorpje afgezet. We krijgen allemaal een hand van hem, hoe aandoenlijk. We rijden weer door het natuurpark Galacica. St.Naum ligt vrijwel tegen de grens met Macedonië aan.Op de plaats van bestemming aangekomen staan de oude mannetjes al klaar om je mee te nemen voor een tochtje over het meer van Ohrid. We willen dit eigenlijk helemaal niet, maar ach het kost 5 euro en dan zien we het klooster ook vanaf het water. Het is lekker zonnig en je weet niet wat het weer vanmiddag gaat doen. We lopen voorbij een hele groep prachtige donkerrode klaprozen en stappen in zijn gammele bootje die niet groter is dan een roeiboot.

We worden galant via een roestig klein trapje aan boord geholpen. Na het tochtje van ongeveer een kwartier en het inderdaad mooie uitzicht op het klooster worden we op de oever vlak voor de entree van het klooster weer uitgeladen. Links van ons zien we schitterend kristal helder water. Hier ontspringt de bron van de Zwarte Drim. Hierdoor ontstaat de rivier de Zwarte Drim die bij St. Naum uitmondt in het meer, waardoor bij het strand een natuurlijke stroomversnelling ontstaat. Een bezienswaardigheid is halverwege de rivier waarbij je twee van de 35 punten kunt bewonderen waar het water uit de bron omhoog komt in de rivier.

Recht door het water zie je de bron omhoog komen door allemaal luchtbellen die uit de bodem komen. Er mogen alleen roeibootjes varen, het gebied wordt goed beschermd. Ons mannetje van het tochtje op het meer komt ons nog snel vertellen wie van de roeiers goed Engels spreekt. Ook nu laten we het mooie weer meespelen, we besluiten eerst de roeiboot in te stappen om te genieten van de natuur en daarna het klooster te bezoeken. De jongen die het bootje roeit verteld dat hij voor zijn hobby in grotten duikt. Hij weet ons veel over de bron te vertellen en je merkt zijn trots op de natuur van Macedonië, leuk. De roeitocht was echt de moeite waard, oh wat is de natuur toch prachtig. Het glasheldere water met al zijn kleuren en plantjes die er in groeien, de verschillende kleuren van de bodem, het was genieten.

Na de roeitocht het paadje op wat leid naar de kerk van St.Naum. St.Naum heeft samen met St.Clement het Glagolitische alfabet ontwikkeld. Dit alfabet werd ontwikkeld om het christendom te verspreiden over de Slavische landen en volken. Door een alfabet te ontwikkelen kon namelijk de bijbel vertaald worden. Apostelen in de leer bij heiligen werden er later, nu hun studie, op uit gestuurd om zoveel mogelijk mensen van het Slavische volk te bekeren tot het christendom en om de Slavische cultuur in leven te houden door de Slavische talen als spreektaal te introduceren.

In de praktijk bleek echter het Glagolitische alfabet veel te lastig voor dagelijks gebruik. Het bestond oorspronkelijk uit 41 tekens en was veel te ingewikkeld voor een laag en middelmatig geschoolde burger.In samenwerking met St. Clement ontwikkelde hij het Glagolitische alfabet steeds verder tot er een bruikbare versie ontstond: het cyrillisch alfabet.

Om de kerk heen lopen heel veel pauwen. De orthodox christelijke kerk zegt dat pauwen de hemel vertegenwoordigen vanwege hun ‘schoonheid’, zo mooi als een pauw is, zo mooi zal ook het hiernamaals zijn. Dit is dan ook de reden dat je de pauw terug vind op de 10 denar munt. De pauwen lieten vele malen hun verenpracht zien die natuurlijk ook vele malen door de toeristen werden gefotografeerd. Ook zagen we een stel met een pasgeboren kindje die een lam kwamen offeren. Gelukkig bleek het niet zo erg als we dachten (dat de hals doorgesneden zou worden van het lam). Na drie rondjes met het gezin en het lam in een zak om de kerk gelopen te hebben werd het lam levend en wel aan de kerk geschonken. Pfff, gelukkig. de kerk is rond 900 gebouwd en absoluut een bezoek waard, prachtige fresco’s en rijk gedecoreerd. De kerk werd om onbekende redenen verwoest. Hij is daarna herbouwd op de oude fundamenten van de oorspronkelijke kerk. De zelfde bouwstijl is ook aangehouden, waardoor het in principe nog steeds dezelfde kerk is als in 900. Het klooster is om de oude kerk heen gebouwd. Hier bevond zich vroeger naast het klooster ook een school. Tegenwoordig leeft er nog één monnik in het klooster, de rest van het complex wordt gebruik als restaurant en hotel.

Na de bezichtiging hebben we bij een erg leuk restaurantje gelucht. Na deze lunch wilden we wederom proberen om met de lokale bus naar het museum The Bay of Bones te gaan. Er was geen bus te vinden. Een bijzonder aardige taxichauffeur wilde ons er wel naar toe brengen, daar op ons wachten en ons dan naar het hotel terugbrengen. Zo gezegd, zo gedaan. De chauffeur reed heerlijk rustig en vertelde ons onderweg nog een aantal wetenswaardigheden. Bij terugkomst in het hotel hebben we zijn telefoonnummer gevraagd, het lijkt ons een fijn mens om een dag mee op pad te gaan.

Tien minuten vanaf St.Naum ligt de Bay of Bones. Het is een nagemaakt dorp en een museum. Vermoedelijk vanaf het jaar 1200 vChr hebben hier mensen in een dorp op het water gewoond. Men heeft in 2008, aan de hand van in het water gevonden overblijfselen, een aantal van de woningen van het paaldorp nagebouwd. Je kunt je nu dus zien hoe de mensen hier destijds leefden en werkten in hun huizen boven het water. De naam Bay of Bones is gekozen vanwege de grote hoeveelheid botten van dieren die er is gevonden in het water waar dit dorp heeft gestaan. Het dorp heeft uit minimaal 24 huizen bestaan en was in totaal 8500 m2 groot. Je kon naar het vaste land met behulp van een beweegbare brug. We hebben er nog ontzettend gelachen. In alle huisjes lagen verschillende dierenhuiden. Vaak van een schaap of vos maar ook van een wolf en een beer. Deze hebben we op ons hoofd gezet en hiervan foto’s gemaakt.

Flauw en tegelijkertijd heel grappig. Er waren nauwelijks bezoekers in het dorp dus we hebben geen mensen geïrriteerd. We waren rond 4 uur weer terug in het hotel. Ron ging een dutje doen en ik heb heerlijk gelezen. Om half 8 naar het restaurant waar ik een heerlijke salade met rucola, sinaasappel, appel, peer en granaatappel heb gegeten. Morgen gaan we er een rustig dagje van maken. Woensdag naar Albanië.

2015-05-25 Klooster St. Naum – Bay of bones