De verboden stad was heel indrukwekkend, de kleuren, het schilderwerk etc. Het gekke was dat het er heel erg kaal was, alleen helemaal aan het einde was er een kleine keizerlijke tuin. Maar het was er ook ontzettend druk en warm, het water viel niet aan te slepen. Inmiddels liep het tegen half een en gingen we weer naar de bus. We gingen op weg naar een Hutong. Hutongs zijn ommuurde wijkjes die zijn ontworpen volgens de Feng Shui filosofie. Je loopt door nauwe steegjes met eeuwenoude woninkjes , werkplaatsen en winkeltjes. Er zijn tijdens de bouw van de Olympische spelen gewoon Hutongs weggevaagd omdat er hallen voor de spelen gebouwd moesten worden.
Je kunt een huis kopen in China maar je wordt nooit eigenaar van de grond, deze huur je (meestal voor 70 jaar). De overheid mag je dus gewoon te kennen geven deze grond nodig te hebben. De woningen in de Hutongs stellen qua oppervlakte weinig voor, de huisjes hebben geen toilet of douche. Hiervoor ga je naar de openbare toiletten. Het huisje bestaat meestal uit een woonkamer, een slaapkamer en een keukentje. In zo’n huisje gingen we eten. Het was ongelooflijk lekker wat er op tafel werd gezet. We mochten zelfs het interieur fotograferen.
Na de maaltijd gingen we op een Riksja toertje. Super toeristisch natuurlijk maar toch ook weer superleuk. Per twee werd je op de fiets vervoerd door de Hutong. Ook nog uitgestapt om nog een keer een huisje van binnen te bekijken. Hoewel ik daar de indruk kreeg dat zij er niet echt woonden, er lag zoveel stof op het meubilair! Waar of niet waar je kreeg een prima indruk hoe men daar leeft (en geleefd heeft). Vandaag bleek een overvolle dag, na de Hutong tour gingen we op weg naar de tempel van de Hemel.
Een bijzonder mooi bouwwerk en ook een van de meest ongewone rituele gebouwen van het land. Bijna alle tempels in China zijn rechthoekig en deze tempel is rond. Dit is geen toeval want in de Chinese kosmologie is de hemel rond. Samen met de bouw van de Verboden Stad werd in 1420 op bevel van Ming keizer Yongle begonnen met de bouw van het complex dat later zou uitgroeien tot de tempel van de Hemel. Het altaar bestaat uit een stenen sokkel van drie rijen trappen, die omgeven is door twee muren- een hoekige buitenmuur en een ronde binnenmuur De drie trappen van de tempel staan voor de drie belangrijkste leidende figuren in de oude kosmologie, helemaal onderaan de aarde, in het midden de mens en bovenaan de hemel. De heerser had de taak de drie figuren met elkaar in harmonie te brengen.
Na uitleg van Mark mochten wij er weer zelf rondlopen. Dat is fijn want je kunt ergens zolang kijken als je wilt. De tempel is echt prachtig. Wat is het toch een voorrecht om dit te mogen zien. De toegangsweg naar de tempel zat helemaal vol met Chinezen die enorm fanatiek aan het kaarten waren of een voor ons onbegrijpelijk spel aan het spelen waren, heel leuk om te zien dat dit zich zo op straat afspeelt. Hier heb ik voor mezelf een heel leuk hoedje gekocht, volgens Ron kan ik nu zo naar de races van Ascott. Lekker tegen de warmte van de zon. Volgens een deel van het gezelschap staat het hoedje me erg leuk dus daar ga ik dan maar vanuit.
Doodmoe en 12000 stappen verder gaan we weer terug naar de bus. Ivonne vraagt wie er vanavond een acrobatenshow zou willen zien. Als de dag niet zo vol en heet geweest zou zijn misschien, maar nu wil echt helemaal niemand. Terug naar het hotel rijden we langs een bouwput waar vele nieuwe en hoge gebouwen verrijzen, ook staat hier een beroemd pand (eens de hoogste, maar de techniek staat niet stil in China) van Rem Koolhaas. Wel een indrukwekkend pand trouwens.
Rond 6 uur zijn we terug en wordt er met een deel van de groep besloten om gezamenlijk te eten. eenmaal op de kamer al de warmte en viezigheid van me afgespoeld in een hele lange en heerlijk warme douche. Daarna nog even via de whats app (die het hier wel doet) een videogesprek met Karin gehad. De techniek staat toch voor niets, zij in Nederland, wij in China. Ook foto’s van de prins gekeken die regenlaarzen had gekregen en ze niet meer uit wil doen. Op de foto’s zit hij met zijn zwembroek aan maar ook de regenlaarzen, heerlijk.
Om 20.00 uur met Ivonne en dus een deel van het gezelschap naar een klein restaurantje in de buurt. Het behang zit vast getapet en er liggen grote zakken rijst en aardappels. De bierdrinkers kregen flinke flessen met de kleinste glaasjes die er denk ik te koop zijn.
Het smaakte er niet minder om. Wijn is (helaas ) geen gangbare drank in China dus ik hou me aan de Cola. Omdat je aan ronde tafels zit (in het midden een glazen plaat waarop de gerechten gezet worden en die je kunt ronddraaien) raak je automatisch met vrijwel de hele tafel aan de praat. Vanavond een mooi gesprek gevoerd en heerlijk gegeten. Het was zeer gezellig maar man man wat een volle dag. Ik voel me net een Japanner in China. Morgen gaan we naar de Muur. Kijken we naar uit. We hoeven niet eens echt vroeg op te staan want we moeten om half negen verzamelen. Ron is bezig met de foto’s en als dat gereed is kan het blog geplaatst worden. Het was een mooie dag.