2017 China
2017-09-08 Guilin
china-2017-09-08-091158.jpg
De streek rond Guilin viel 2200 jaar geleden, ten tijde van de eerste keizer, onder Chinese heerschappij. Cultureel gezien behoort het gebied toe aan de Zhuang, die met meer dan 16 miljoen mensen de grootste nationale minderheid van China vormen. In de steden zijn ze echter bijna volledig door de Han verdrongen. Dit is het landchap wat misschien wel de meeste mensen associëren met China. Namelijk kegelvormige bergen met aalscholver vissers. Dit is vele malen vereeuwigd door kunstenaars.

Zoals gisteren gemeld konden we wat langer blijven liggen vandaag. Iets wat we absoluut niet erg vonden na het moordende tempo van de afgelopen 14 dagen. Na het ontbijt , wat niet veel voorstelde gaan we weer in op weg in onze prachtige VIP bus met kanten kleedjes. We zitten gewoon in fauteuils, echt niemand van ons heeft ooit in zon zo’n mooie bus gezeten. We gaan een relaxte dag tegemoet.
china-2017-09-08-091808.jpg
Eerst hebben we een kort ritje naar het zuiden van het centrum naar de Fubo Shan (de bedwinger van de golven). Dit onderdeel van het Karstgebergte bevat in de catacomben boeddhistische sculpturen en inscripties uit het Tang- en Songtijdperk. Buiten dat we daar natuurlijk niet alleen liepen maar met talloze schetterende Chinezen, was het erg mooi om te zien. Hierna volgden ongeveer 300 treden omhoog naar Duxiu Feng (de piek van de eenzame schoonheid). Het was een hele klim kan ik je wel vertellen. Het is 30 graden, dat valt wel mee, maar de luchtvochtigheid is zo hoog dat het zweet in stralen van je afdruipt. We worden beloond met een schitterend uitzicht over de stad en het landschap. Het is een beetje heiig dus ik ben wel benieuwd hoe de foto’s er uit komen te zien. Hierna hebben we een heerlijke lunch genuttigd.
china-2017-09-08-113602.jpg
Vervolgens gaan we op weg naar de Rietfluit grotten. Deze grotten zijn ontstaan door erosie. Voor deze regio ongeveer 55 miljoen geleden werd opgetild bevond zich hier een oceaan. Op de bodem vormden zich kalklagen uit schelpafzettingen. De poreuze lagen verweerden door blootstelling aan de weersomstandigheden en wat overbleef waren afzonderlijke oprijzende Karstgebergten vol grotten. Door de Rietfluitgrot (Ludi Yan) loopt een ongeveer 500 meter lange weg. We starten de tour langs de onvermijdelijke winkeltjes, waar we ook mee zullen eindigen. Ik vind het altijd iets triest hebben, ze verkopen allemaal dezelfde troep en proberen dit uiteraard aan je te slijten als iets waar je echt niet zonder kunt. Op de terug zien we een oud dametje met kleurpotloden zitten, ze zit op een krukje en valt (dit is duidelijk te zien) bijna in slaap. Triest hè, als je zo je oude dag moet doorbrengen.
De grotten zijn zeer indrukwekkend. De verlichting tja, dat is een kwestie van smaak. Er worden veel felle kleuren gebruikt, blauw, rood, groen en geel. Iets te veel naar mijn smaak. De grot op zich is speciaal genoeg, maar ja, de Chinezen houden van glitter and glamour.
china-2017-09-08-104205.jpg
Het is een kestie van er doorheen kijken, want nogmaals de grot zelf is meer dan indrukwekkend. Eenmaal weer uit de grot zullen we via een park terug wandelen naar het hotel. Dit is een wandeling van een klein uur. Het is drukkend warm en het lijkt wel of we onweer horen in de verte.
china-2017-09-08-113309.jpg
Groenvoorziening kun je wel over laten aan de Chinezen want ook dit park is weer een lust voor het oog. Er zijn vele mooie plekjes die uitnodigen tot het maken van een foto. Ik kom een Chinees kindje tegen waarvan ik (van de trotse oma) een foto mag maken.

Het kindje is mooi van lelijkheid. Ik bedoel dit absoluut niet naar. Het is geen mooi kindje maar wel een kindje wat iets met je doet. Een kindje wat je vast wil houden en knuffelen en voor een Chinees kindje heeft hij enorme ogen. Verder vermaken een aantal Chinese dames zich door zich te verkleden in mooie kostuums en het daarna verschrikkelijk druk te hebben om met een selfie stick foto’s van zichzelf te maken, zeer vermakelijk om te zien.
china-2017-09-08-132845.jpg
Op de achtergrond staan twee prachtige Pagodes (die we deze keer gelukkig niet hoeven te beklimmen. De weg in het rustgevende park, leidt naar het hotel. Om 3 uur zijn we terug en hebben we tijd die we zelf mogen invullen. Wij gaan terug naar het hotel. We zijn wel blij met deze beslissing, want we zijn nog geen 5 minuten binnen en er breekt een stortbui los. Deze duurt niet heel erg lang maar wij zitten lekker binnen. Ron en ik zijn zo moe dat we besluiten een tukkie te doen. Om 5 uur ga ik nog even de winkels hier verkennen. Ik loop via de winkelstraat ook de foodstreet in.
china-2017-09-08-180046.jpg
Een straat waar de Chinezen in de vele restaurantjes die hier zijn, zelf uit eten gaan. Ik word van alle kanten bekeken, een lange buitenlandse vrouw die hier alleen doorheen loopt. Toch voelt het geen moment onveilig. Ik zie een restaurantje die lokale lekkernijen verkoopt, dan moet je denken aan saté van schorpioenen, kleine krabbetjes, poppen en sprinkhanen. Ik heb het gewoon staan fotograferen, ze hebben er geen moeite mee dat je dit doet. Verder nog wat winkels doorkruist en een klein (nep) oud theepotje gekocht, gewoon omdat ik het een leuk ding vond. De mevrouw gaf me duidelijk te kennen dat ik er veel te weinig voor bood maar vooruit, ze streek met de hand over haar hart en wilde het dan toch wel voor die prijs aan me verkopen, hahaha.
china-2017-09-08-195014.jpg
Om half 7 was ik terug in het hotel. Lekker gedoucht en omgekleed en om half 8 op weg naar de Irish Pub waar we met een aantal mensen wat gaan eten. Leuk gesprek gehad met Ivonne die ook mee was. Bacardi cola gedronken en een heerlijke aardappelsoep gegeten. Ron wilde geen soep. Allebei namen we een club sandwich waarbij Ron een Hoegaarden dronk en wat voor één, het glas was echt groot. De wereld wordt toch steeds kleiner, zo zit je in China in een Ierse kroeg een Belgisch biertje te drinken! Om 21 uur hielden we het voor gezien en zijn we op ons gemak terug naar het hotel gelopen. Morgen vertrekken we om 8.15 uur. We gaan heerlijk varen. De reis begint op te schieten, nog 5 dagen en we zijn op weg naar huis.
©opyright Neys4U 2004-2024