Ron en Marianne op reis View Article

We staan om 10 over 8 in de ochtend weer keurig in het gelid om plaats te nemen in onze VIP bus. Ik denk echt dat we nooit meer zo’n mooie bus ergens zullen krijgen. We gaan een boottocht maken op de rivier de Li Jiang. Dit om op ons gemak te genieten van het prachtige Karstgebergte. De boottocht zal tussen de drie en half en vier uur duren. Na een korte rit zijn we bij de aanlegplaats en mochten we de illusie hebben dat wij de enigen zijn hier…….nee.

Het is China hè, er liggen talloze boten op hun passagiers te wachten. Het heeft wel iets komisch, je loopt over de dekken van de andere boten tot je bij de boot bent aangeland waar voor ons plaatsen zijn gereserveerd. Ik tel in de gauwigheid minimaal 30 boten. Er zijn twee dekken. Op de begane grond (om het maar zo even te noemen) kunnen we heerlijk op banken zitten en er is airconditioning. Het dek erboven is open en daar kun je staan voor het uitzicht en natuurlijk om foto’s te nemen. Een deel van de bemanning staat keurig in het gelid voor een welkomstwoordje. We moeten ongeveer een kwartier na wegvaren binnenblijven en daarna kunnen we het dek op. Het is al erg warm en ook wat heiig. Het is mooi om zo de bergen te zien. In de loop van de verdere uren breekt steeds meer de zon door en worden er vele, vele foto’s gemaakt door iedereen. Niet verwonderlijk want het is een prachtig natuurgebied waar we doorheen varen.

Als je even de minimaal 10 boten voor- en achter ons vergeet dan is het heel erg genieten. Toch heb ik ook nog een uurtje binnen gezeten (en geslapen hahaha) want bijna vier uur mooie bergen is een beetje een overkill. Ik had het overigens niet willen missen, begrijp me niet verkeerd en ik ben blij dat wij er deze dagen nog bijgeboekt hebben.

Na al die steden is het ook fijn om wat van de natuur te zien. We kregen ook nog een lunch aan boord, die helemaal niet verkeerd smaakte (boterhammen, cakeje, chocoladereep en water). Rond twee uur ging de lucht er steeds dreigender uitzien en hoorde we af en toe een donder. Toen er bijna werd aangemeerd brak er een enorme regenbui los. De sluizen gingen open. Al die boten die hun passagiers kwijt moesten, al die mensen die met parapluutjes, je kunt niets anders doen dan ook afstappen en proberen op de kade te komen. Eenmaal helemaal op de kade konden we onder een afdak lopen, deze was ongeveer een kilometer lang en stond vol kraampjes en iedereen prees zijn of haar waren aan.

Wat dat betreft zal ik echt blij zijn als ik weer thuis ben, die stemmen van de Chinezen zijn zo schel en zo hard en het is er zo druk. Gelukkig bleek de regenbui wel hevig maar ook niet echt lang te zijn. Onze koffers waren door de bus al naar het hotel gebracht en wij zouden de weg verder lopend afleggen om gelijk een goede indruk te krijgen van Yangshuo, waar we één nacht zullen blijven. We lopen door Weststreet, een volledig met marmer geplaveide straat.

West street is met 1400 jaar de oudste straat van de stad. De wijk is populair onder buitenlandse studenten vanwege de vele taalcursussen die hier worden gegeven. De straat smoort van de onvermijdelijke winkeltjes, barretjes en restaurantjes. Verschrikkelijk toeristisch maar het heeft ook iets vermakelijks. Al die Chinezen die gewillig zelf ook allerlei rotzooi kopen en vele, vele foto’s van voornamelijk zichzelf maken. Iedereen, echt iedereen zit hier aan zijn telefoon geplakt. Elke telefoon hangt aan een selfiestick. Het is een kabaal van jewelste en het is zooooo warm. Ivonne spreekt af om een uurtje in het hotel te zijn (douchen etc) en dan te gaan fietsen. Ron en ik hebben er geen zin in. Het zal vast en zeker plaatsvinden door een prachtige omgeving maar ik wil heeeeel lang onder de douche en even liggen.

Vanavond gaan we nog naar een voorstelling dus de dag is alweer gevuld. Daarbij moesten we aan die kleine fietsen denken waarmee we op de stadsmuur hadden gereden en nee…. liever niet. Later hoorden we dat het een prachtige tocht was en dat ze bij een Nederlands stel (wat hier woont) thee met appeltaart hebben genuttigd. Toch was onze beslissing goed want we kwamen helemaal bij. Het was alweer etenstijd en omdat West street ook vol etenstentjes zat zijn we daarheen gelopen. We kwamen terecht bij (dit geloof je nooit) een Duits restaurant die sauerkraut en bockworst (en nog veel meer) verkocht. Onderweg waren we Marieke en Jeroen (de benjamins van de groep) tegengekomen.

We besloten om met z’n vieren bij deze Duitser te gaan eten, later sloten Gijs en Frida ook nog aan. Het was voor de eerste keer in China dat we op een terras konden eten en dat is toch wel heel leuk. De eigenaar blijkt een echte Duitser te zijn, een soort hipster van eind 30, die blijkbaar heel goed boerde want bijna alle eettentjes in het zijstraatje waren van hem. Ook de pizzeria, de chinees en een soort falafel tent. Enfin we hebben er heerlijk gegeten en het was gezellig. Terug in het hotel wederom gedoucht, zo’n hoge luchtvochtigheid maakt dat je je zo vies voelt. Je kleren plakken aan je lijf, je voelt straaltjes zweet over je gezicht naar beneden lopen en je hoofd gaat jeuken. Om kwart voor negen worden we opgehaald voor de Liusanjie show.

Dit is een lichtshow op het water met het Karstgebergte op de achtergrond. De choreograaf is zeer beroemd in China en heeft ook de choreografie voor de opening van de Olympische spelen verzorgd. Het is ook absoluut prachtig om te zien. Moeilijk om er een fatsoenlijke foto te maken maar die doen toch geen recht aan wat we zagen. Er gebeurde van alles op het water. De show duurde ruim een uur.

Ivonne had ons al gewaarschuwd dat Chinezen een kwartier voor het einde van de show al opstappen. Je weet niet wat je meemaakt, inderdaad terwijl de show nog in volle gang is is de tribune al voor meer dan driekwart leeg, heel bijzonder. Er wordt ook nauwelijks geklapt. Na een geslaagde voorstelling werden we door de buschauffeur weer keurig in ons hotel afgeleverd. Het was inmiddels tegen half 12 en omdat er morgenochtend niets op het programma staat besluit ik om niets aan het blog te doen en dit te laten tot de volgende dag. Heerlijk geslapen, in een goed bed. Morgen (vandaag) wordt alleen maar een reisdag op weg naar Hong Kong, met een tussenstop in Guangzhou (in het westen Kanton genoemd).

2017-09-09 Guilin – Yangshuo