Het landschap dat we zien is mooi en afwisselend. De totale treinreis duurde 2 uur en drie kwartier. Rond 18 uur zagen we weer hoge flats voorbij komen, een teken dat de stad in aantocht is. We komen op een treinstation dat echt enorm groot is en lijkt op een vliegveld.

Nu is Guangzhou ook de op twee na grootste stad van China. Het is een havenstad. In de vroege 19e eeuw werd deze stad de voornaamste overslagplaats ter wereld voor de belangrijkste handelswaar uit die tijd: Thee en Opium. De provincie Guangdon- en daarmee ook haar hoofdstad- gaat er prat op in dat haar kookkunst de meest voortreffelijke van heel China is (de Kantonese keuken is de Chinese keuken die wij het beste kennen in Nederland). Er stroomt een mooie grote rivier door de stad, de zogenaamde Parel rivier. De gids staat al op ons te wachten en we lopen naar de meest krakkemikkige bus die we tot nu toe gehad hebben.

De ramen maken een enorm rammelend geluid, de airco maakt een geluid alsof er stroom met een hoge toon aan het knetteren is en tot overmaat van ramp piept de microfoon af en toe lekker hoog. We zijn aan het klagen tot ongenoegen van Ivonne. Zij houdt de moed erin. Gelukkig duurt het ritje ongeveer een half uur en komen we aan bij een mooi hotel. Ik zei nog een keer dat ik hoopte dat we morgen niet met deze bus naar de Ferry gaan omdat ik het een ouwe klotebus vond. Ivonne vond het niet aardig dat ik dit zei. Ik weet dat ik zelden iets vervelends heb gezegd deze vakantie en dat ik absoluut geen zeikerd ben, maar helaas dit vind ik een bus die het woord bus niet verdiend. Zo genoeg over de klote bus, wie weet hebben we morgen wel een ander.

Het hotel is prima en we zitten op de 15e etage, het ontbijt is morgenochtend op de 27e! etage. We vertrekken morgenochtend alweer om half 8 naar de ferry die ons, als ik het goed heb, in drie uur naar Hongkong zal brengen. We hebben geen zin (het is inmiddels 20 uur) om nog de stad in te gaan en eten gezellig de instant noodles. We gaan lekker op tijd slapen.