Na een rusteloze nacht (wat is dat toch, dat je nooit zo goed slaapt de dag voor je met vakantie gaat) zijn we op tijd opgestaan. Om half tien met de bus naar Schiphol. Daar aangekomen heeft Ron bij Mac Donalds een American breakfast genuttigd (om alvast in de stemming te komen), ik heb het bij een croissant en yoghurt met muesli gehouden, ook lekker.

Om half twaalf konden we boarden. We vliegen met een triple 7. Half één vertrekken we daadwerkelijk en jawel natuurlijk via de Polderbaan, what else!! Gelukkig hebben we op het laatste moment besloten om bij te betalen voor extra beenruimte en dat maakte de kosten gelukkig meer dan waard. Ruimte zat. Naast ons zat een mevrouw die op bezoek ging bij haar broer, die al bijna 60 jaar in Amerika woont. Ze had duidelijk behoefte aan een praatje en uiteindelijk heb ik één film gekeken en voor de rest ben ik in gesprek geweest met Liesbeth. Nou ja, ik heb geluisterd naar Liesbeth. Vond ik het een straf, helemaal niet.

We begonnen met u en mevrouw en het eindigde met Liesbeth en Marianne, heerlijk toch, want zij bleek 88 jaar en had zoveel in haar leven meegemaakt dat het heerlijk was om naar haar verhalen te luisteren. Op haar 26e weduwe met drie kleine kinderen. Na een aantal jaar hertrouwd met een man die door het hele land hotels en restaurants bezat. Fantastisch veel reizen gemaakt waarvan ze feilloos nog plaatsnamen en hotels kon opnoemen. Ze had haar hele leven businessclass gevlogen en vond dat nu niet meer de moeite waard, als ze maar extra beenruimte had. Ze rijdt nog auto, zowel in Amerika als in Nederland. Heeft een kleinzoon die interventie radioloog is, een dochter die dermatoloog is enz enz. Ze heeft haar hele doopceel gelicht, ze woont in Utrecht en op de bovenetage woont haar kleindochter.