Ron en Marianne op reis View Article

Vanmorgen alles op ons gemak gedaan, we hoeven pas om 12 uur van deze camping af en we mogen niet voor één uur op de nieuwe camping aankomen. Per slot van rekening is het nog geen 60 kilometer.Het begin gaat allemaal van een leien dakje. Het is niet echt druk op de weg en waar we echt op moeten gaan letten is bij het plaatsje Felton. Er gaan twee wegen naar de camping, één ervan is totaal ongeschikt voor campers had de mevrouw van de camping ons verteld. Onderweg nog één keer boodschappen gedaan voor het eten vanavond. Na in Felton aangekomen te zijn hebben we nog een keer getankt en propaan geladen. Alles moet morgen weer vol afgeleverd worden. Als we wegrijden bij het benzinestation zien we een weg waar je niet in mag als je boven de 25 foot bent en wij zijn 30 foot. Dit is vast de weg die bedoeld werd. Ook de routeplanner geeft aan dat we de andere kant op moeten.

Het gekke was dat we best wel een smalle weg door de bossen op werden gedirigeerd door de routeplanner. Er was soms helemaal niet te zien of er een tegenligger aankwam en ergens halverwege was gewoon een stuk van de weg weggespoeld. Het kostte Ron nog al wat stuurmanskunst, maar vooruit op een gegeven moment zei de routeplanner ga rechtsaf en je hebt je bestemming bereikt. Na dit gedaan te hebben bleek er en geen camping te zijn en het was geen doorgaande weg. Ga hier maar eens een camper keren. Aan een buurtbewoonster gevraagd of we in de juiste richting zaten. Ze wilde ons echt graag helpen maar wist niet waar we moesten zijn. Ron probeerde de camping te bellen maar er werd steeds gezegd dat ze niet opnamen als het nummer hun onbekend was.

Lang verhaal kort, we moesten dezelfde bochtige weg door de bossen weer terug. Dit kostte ons ruim twee uur extra. We kwamen weer uit bij het tankstation in Felton en nee……. De camping bleek hier 1,5 mijl vandaan te liggen. Wat zonde van onze tijd en wat een verloren inspanning om de camper überhaupt op de weg te houden en regelmatig op bochtige weggetjes te keren als we toch weer niet goed zaten. Na eindelijk daadwerkelijk op de camping aangeland te zijn kregen we een meer dan mooie plek, schuin onder ons stroomt een mooi riviertje.

Eerst maar een lekkere rum/cola. Het is inmiddels bijna 4 uur. Ook wat brood gegeten. Het is hier heerlijk rustig, goed om bij te komen. Achteraf gezien vind ik dat we best wel veel tijd kwijt geweest zijn deze vakantie met reizen. Het geeft mij het gevoel dat we niet alle tijd even goed benut hebben. Nu ligt ook niet alles direct bij elkaar in de buurt en dan ben je nu eenmaal tijd kwijt om ergens te komen. Het voelde soms wat Japans aan, snel dit, snel dat. In Canada was het (nu spreek ik voor mezelf) allemaal wat relaxter en ik kan nou niet precies zeggen waar dat aan heeft gelegen want daar hebben we toch ook 3000 kilometer gereden. Misschien ook omdat we nu one way doen (je brengt de camper terug op de plek waar je hem gehuurd hebt) In Canada hebben we de camper op een andere plek teruggebracht. Ik heb me even geamuseerd om een documentaire te bekijken van Marion Davies, de maîtresse van Hearst. Dan word ik toch weer nieuwsgierig, wie was die vrouw. Bizar je bent 30 jaar bij elkaar, je minnaar overlijdt (88 jaar) in jouw huis, zijn vrouw woont al 30 jaar in New York en dan mag je niet naar de begrafenis komen.

Vanavond hebben we alvast ingepakt. Ik heb even geteld maar er moesten 18 kastjes nagekeken worden, overal lag ook wat! Ruimte hadden we duidelijk meer dan genoeg. Ook moesten er wat levensmiddelen weggegooid worden, zo zonde, maar je kunt het moeilijk mee nemen naar het hotel. Morgenochtend vroeg op om de laatste 150 kilometer naar San Francisco te rijden en de camper voor 11 uur in te leveren. Dan met de taxi naar ons hotel. Ik kijk er nu al naar uit om dan heerlijk uitgebreid onder de douche te gaan staan. Trouwens ook om recht in bed te liggen. De plekken waar we hebben gestaan liepen soms toch enigszins schuin.

2019-05-27 Redwood RV resort in Santa Cruz