Maandag 17 en dinsdag 18 februari

Maandagochtend om kwart voor 6 ging de wekker op nummer 44 en 48. Vandaag start de reis waar we zo naar uitgekeken hebben. Om kwart voor 7 kwam Kim (de schoondochter van Yvonne) ons ophalen. Kim werkt bij de Marechaussee op Schiphol maar het is voor haar wel omrijden. Ze werkt namelijk niet op vertrekhal 3. Heerlijk dat zij dit wilde doen en dat wij daardoor de luxe hadden om voor de deur in te stappen. De weg richting Leimuiden en de A4 waren druk maar alles reed en dat is lang niet altijd het geval. We waren rond kwart voor 8 bij de vertrekbalie van de Emirates. We vliegen het eerste deel met de triple 7. We besluiten om te gaan ontbijten bij Jamy Oliver. Ik wist niet eens dat hij op Schiphol zat. Het was in ieder geval weinig eten voor veel geld. Terwijl we aan het wachten waren om te boarden raken we nog in gesprek met een Australische meneer die wel in Nederland woont maar nu zijn familie in een deel van Australië wat zwaar getroffen is door de bosbranden, gaat opzoeken. Hebben wij het geluk dat we maar 2 uur in Dubai hebben, hij 6 uur moet wachten op zijn volgende vlucht en daarna nog 14 uur moet vliegen. Je ziet het kan altijd erger .

Tegen 11 uur vertrekken we en yeahhh eindelijk eens geen Polderbaan. We zitten snel in de lucht, wat is het toch een fijne maatschappij. Meer dan genoeg beenruimte en we worden als prinsen en prinsessen behandeld. Heerlijk eten en plenty drinken. Ik heb twee films bekeken. Once upon a time in Hollywood (Wat zal ik daar nou eens over zeggen, laten we het houden op een heel bijzondere film) en the Lion King. Wow, daar zou ik geen kind naar laten kijken, die zou dan minstens drie maanden nachtmerries hebben. Heel duister, heel spannend. Ron en Yvon hebben ook de nodige films gezien en na 6 uur vliegen zagen we de lichtjes van Dubai onder ons.

Na een perfecte landing zouden we twee uur hebben om naar de volgende vertrekhal te komen alwaar we met A380 naar Bangkok zullen vliegen. Wat een prachtig vliegveld in Dubai en ook weer alles perfect geregeld. Met de metro gingen we naar de volgende terminal, de bagage was doorgelabeld dus daar hadden we geen omkijken naar. Hier even wat rondgelopen en gezeten en ja hoor het was alweer boarding tijd. Er kunnen bijna 600 mensen in de A380, daar kun je je geen voorstelling van maken. Twee etages en motoren zo groot dat je er in kunt staan. Nadat iedereen zijn plek had gevonden werden de motoren gestart, het was onvoorstelbaar hoe rustig het vliegtuig het viegtuig de lucht in ging. De vliegtuigen van de Emirates hebben voorop, achterop en onde de buik camera’s hangen en zo kun je meekijken met het landen, ontzettend leuk.

Deze keer vele (voornamelijk gillende) kindertjes en baby’s aan boord. Ach, ik denk dat degene die er het meeste last van hadden de ouders zelf waren. Je voelt je natuurlijk wel opgelaten met zo’n krijsend kind. Af en toe dacht ik wel dat ik gewoon aan het werk was want de strontlucht kwam met grote regelmaat voorbij. Eerst dacht ik nog dat mensen gewoon stiekem een wind lieten maar al gauw bleek het om de kindjes te gaan die hun luier hadden volgepoept. Ik had geen zin om naar een film te kijken en viel af en toe in slaap. Ron en Yvon zijn wakker gebleven. We hebben ons wel vermaakt met te gokken wat er voor stellen die bij ons in het vliegtuig zaten misschien wel met onze reis mee zouden gaan (dat weet je pas in Bangkok zelf) en waar niets van bleek te kloppen :). De vlucht verliep zo vlot dat wij een half uur eerder aankwamen in Bangkok. Het was 7 uur Thaise tijd, 1 uur ’s nachts Nederlandse tijd. de douane afhandeling was redelijk snel en ook de bagage was er vlot.