Gisteravond nog te lang met het blog bezig geweest en daarom leek het alsof we net in slaap waren gevallen toen we de wake-up call om half zeven kregen. We weten dat we een hele drukke dag tegemoet gaan dus hup in de benen. Dank weer voor jullie berichtjes, iedere keer weer leuk om te lezen.

Het is druk in het restaurant, blijkbaar zijn er weer nieuwe gasten aangekomen. Mijn broodjes waren geroosterd, ik had mijn omelet en ging nog even een stukje kaas halen. In de ruimte van de kazen zit een stuk glas en dan de opening waar je doorheen gaat. Ik lette niet goed op en knalde tegen het glas aan, oh jee door het geluid dat dit maakte leek het alsof ik dwars door het glas was gegaan. Het enige wat er eigenlijk gebeurde was, buiten dat het zeer deed, dat mijn kaas op de grond viel, gelukkig niet mijn omelet. Goed het eerste avontuur zat er alweer op.

Om 8 uur was het verzamelen in de hal, we zullen de hele dag onder de pannen zijn. Wat het leuke is (vond ik) dat we vandaag alles met het openbaar vervoer gaan doen. We gingen op weg naar de metro. Pete, onze Thaise reisleider, moest vandaag alles regelen want Paul moest vandaag in Hua Hin zijn visum verlengen. Hij kocht de kaartjes en hup daar gingen we de metro in. Als eerste gaan we opnieuw naar China Town. Overdag ziet het er toch weer heel anders uit.

We hebben wat straatjes doorkruist en gingen een markt binnen, veel (goor) vlees en verse vis maar ook veel (en dat zag er weer heel goed uit) prachtig fruit en groenten. Daarna de bloemenmarkt op. Prachtige kleuren en zakken vol Afrikaantjes die ze in allerlei offer-stukjes gebruiken. Enorme stukken die werden klaargemaakt voor hotels en tempels, het rook er heerlijk. Het hele markt gebeuren duurde iets te lang want we doorkruisten ook nog een markt vol met sieraadjes en andere troep. Brommers werden hiermee volgeladen want het bleek een soort groothandelgebeuren te zijn. Alle kleine winkeliertjes kwamen hier hun spullen halen. We komen regelmatig slapende mensen tegen, gewoon op een stretcher tussen hun handel.

Na de markt gingen we met een lokale bus naar de liggende gouden Boedha. Een beeld van 45 meter hoog en 60 meter lang. Het is echt wel het land van groter, mooier en alles is goud wat er blinkt. We hebben enorm moeten lachen want Yvonne en twee andere vrouwen van het gezelschap hadden onvoldoende bedekte knieeen en moesten een gezellige en charmant geblokte rok aan. Daarna schoenen in een plastic tasje en het gebouw in waar de Boedha ligt. Was erg mooi. Inmiddels is het alweer bloedheet.

Na nog wat rond gelopen te hebben en de nodige foto’s gemaakt te hebben gingen we weer op weg naar de bus. Bij het instappen vond een ouwe Thai, Yvonne erg mooi en nodigde haar uit om op zijn schoot te gaan zitten. We lagen direct slap van de lach. Bij het uitstappen zei hij (met nog drie tanden in zijn mond) I love you tegen haar. Hahaha nou dat compliment kon ze in haar zak steken.