2020 Thailand
2020-02-23 Lampang
thai_20200223_083935.jpg
Gisteren ging iets niet helemaal goed met het plaatsen van het bericht. We hadden internet en pc nodig om dit te herstellen. Excuses voor het ongemak, hopelijk gaat het vanaf nu goed.
Ja, daar kwam de wake up call weer om 6 uur. Rise and shine baby, maar niet vandaag. Ik voelde me licht chagrijnig en was liever in bed blijven liggen. Kon niet, er stond ons weer een drukke dag te wachten. Om half 8 reden we Phitsanoluk uit op weg naar Lampang. Omdat dit ook weer aardig wat kilometers zijn heeft Paul nog een excursie voor ons bedacht. Kijken hoe men leeft op het platteland. Eerst gestopt voor koffie en daarna door naar Sukhothai. Hier stonden de Tuk Tuks weer op ons te wachten, ditmaal in de vorm van een brommer met een bakje. Soms, eerst de brommer en dan het bakje en wij hadden eerst het bakje en dan de brommer. Onze chauffeur was een zeer goedlachse man, die denk ik toch wel leed aan ADHD. Er werd onder het rijden getelefoneerd, en hij riep om de haverklap Tuk tuk tuk tuk tuk tuk…..
thai_20200223_091239.jpg
We kwamen langs het tempelcomplex van Sukhothai, deze zouden we niet gaan bekijken maar we kwamen wel langs een verdwaalde tempel, prachtig gedecoreerd met olifanten. De omgeving is heel erg mooi, ruim, mooie watertjes en alleen maar vogelgeluiden, fantastisch. Na uitleg van Pete en wat tijd om foto’s te maken werd het weer tijd om in te stappen, tuk tuk tuk tuk tuk tuk etc……. Het begon al flink warm te worden.
thai_20200223_100827.jpg
Na een minuut of 10 kwamen we bij een kleine gemeenschap terecht. Hier mochten wij twee huizen (ook van binnen) bekijken. Eén heel traditioneel huis en een modern huis. In het traditionele huis woonde een alleenstaande vrouw. Zij wordt door haar familie ondersteund. Het is een zeer eenvoudig leven. Eenmaal per jaar oogsten zij de rijst en voor de rest luieren ze (Paul zijn woorden), nu zagen we ze ook in de hangmat liggen dus ik kon het me wel voorstellen. Ook van het feit dat ze helemaal niets van de wereld meekrijgen. Een beetje van alles, dus een beetje werken, een beetje eten, een beetje slapen etc.
thai_20200223_101019.jpg
Natuurlijk kregen de beide vrouwen wat geld voor de bezichtiging van hun huis maar toch, je moet het maar goed vinden. Schoenen uit en de trap op het eerste huis in. Het is één grote ruimte (er was nog een deur en ik kon het niet laten om die open te doen, daar bleek het bed te staan). In die ruimte stonden een aantal kasten met kleding en allerlei prenten van de koning. Een keuken (dekt niet echt de lading) waar een koelkast stond die wij nu als retro koelkast kopen en een soort gasbrander als fornuis. Oh ja er was ook een hele oude wasmachine en een toilet. Na deze mevrouw hartelijk bedankt te hebben gingen we op naar het tweede huis. Dit was eigenlijk best wel heel modern, met als toppunt twee tv’s naast elkaar. Ze kennen niet echt makkelijke stoelen en/of een bank. Dit klopt vertelde Paul, zij liggen liever op de grond. Nou geef maar een lekkere bank, maar wederom ’s lands wijs, ’s lands eer. Na ook deze lieve mevrouw bedankt te hebben werden denk ik nog wat familieleden aangedaan om de kas te spekken.
mevrouw-visjes-mp4.png
Eerst kwamen we langs een mevrouw die van palmbladeren, mobiles van visjes maakte. Het is de gewoonte om deze boven een wiegje te hangen. De kosten….60 cent. De meeste hebben dus zo’n mobile gekocht, dat snap je. Verderop zagen we wat ovens waar de lokale bevolking een dag of 8 wat hout in laat smeulen en dan is het verandert in kool, wat dan weer verkocht wordt om eventuele kachels mee te stoken. Daarna langs de lokale supermarkt (in een klein houten huisje) om wat te drinken te kopen. Hier bleven we redelijk lang staan en het werd steeds warmer. Hup, dachten we we willen wel weer verder. Maar nee, we kwamen ook nog langs dorpelingen die hout aan het bewerken waren.

Er werd driftig gehakt en gepolijst. Ik vroeg me oprecht af of het daar daadwerkelijk werd gemaakt. Ik kreeg het gevoel dat het hakken en polijsten snel zou ophouden als wij weer weg waren.
thai_20200223_132650.jpg
Maar zeker weten doe ik het natuurlijk niet. Er werd weinig gekocht, want ja wat moet je nou met een houten visje of vogeltje of olifantje? Bij het wegrijden zag ik allerlei ronde rotan kooien met hanen erin. Dit bleken vechthanen te zijn. Brrr, tijdens de gevechten wordt er flink gegokt, gelukkig gaan wij dat niet meemaken.

Weer in de bus gingen we op weg naar Si Satchanalai, wat ten noorden van Sukhothai ligt. Dit was een 12e- eeuwse Kmer buitenpost die eeuwenlang als koninklijke residentie heeft gefungeerd in de Sukhothai periode. Het complex is minder bekend dan de tempels van Sukhothai maar minstens zo mooi. En vele malen minder toeristisch . Wij liepen daar als enige groep rond. Het was een prachtig terrein met een aantal goed bewaarde tempels. Het was echt heel indrukwekkend maar wel HEET. Op een gegeven moment wordt je het toch zat ondanks dat het zo mooi is. We wilden wel weer door.
thai_20200223_134833.jpg
Langs de rivier had Paul weer voor een heerlijke locatie gezorgd waar we gingen lunchen. Het smaakte heel goed en als verrassing werd er na het fruit waar de maaltijd standaard mee wordt afgesloten, koffie en thee geserveerd. Nu was het nog ruim twee uur rijden naar Lampang. Ik moet zeggen de natuur is hier zo mooi. Afwisselend rijstvelden, bananen plantages en palmbomen. Echt zoals je de tropen verwacht. Nog een weetje over de rijstvelden. Als ze de mooie smaragdgroene kleur hebben is het bijna oogsttijd, lichtgroen dan is het net geplant en bruin dan is het veld gedeeltelijk afgebrand om weer nieuwe rijst op vruchtbare grond te planten. Thailand behoort bij de top drie van meeste rijst producerende landen.

Ondanks de mooie natuur werd er ook weer regelmatig gedut. Oh ja, we hebben ook een busjongen (ik vind het heel erg klinken maar ja, dat is zijn baan). Hij helpt ons uit- en in de bus. Als we ergens van terugkomen krijgen we koude doekjes en/of een snoepje. Hij slaapt (samen met de chauffeur) in het gangpad van de bus. Daar kun je je toch niets bij voorstellen. Onderweg verkoopt hij ook nog flesjes water of blikjes cola.
thai_20200223_175557.jpg
Vlak voor Lampang stoppen we nog bij een tempel waar we (als het meezit) nog gezegend zullen worden. De tempel heeft een prachtige gouden koepel, helaas zit er ook veel groen gaas omheen omdat de toren gerestaureerd wordt. Hier krijgen we uitleg over de houdingen die Boeddha aan kan nemen en dat heeft te maken met de dagen van de week. Ben je bijvoorbeeld op maandag geboren, dan ben je een natuurlijk leider, op woensdag ben je een vriendelijk mens, op donderdag wil je mensen wat leren en op vrijdag kun je goed met je handen werken. Hier horen dus verschillende handgebaren bij.
thai_20200223_175527.jpg
Daarna schoenen uit en zitten op de grond van de tempel waar Pete met een monnik in gebed ging. Je moest of in de lotushouding gaan zitten, of op je knieën, of met je voeten naar achter. Je voeten mochten in ieder geval niet naar Boeddha wijzen. Na het gebed moesten wij een wens doen voor een familielid, daarna mocht je als je wilde door de monnik gezegend worden. Hij deed tijdens een gebed een gehaakt armbandje bij je om en blies er tegen. Dit moeten we minstens 14 dagen dragen en zal ons geluk brengen. Was trouwens wel een mooie ceremonie, heel rustgevend.
En ja, eindelijk om half 7 arriveerden we bij het hotel. Prima kamer, heerlijk douche en om half 8 zijn we samen met Yvonne en Conny en Gert wat gaan eten in een restaurantje verderop in de straat. De bestelling moest een paar keer opnieuw want deze werd niet direct begrepen. Gelukkig kwam het allemaal goed en heb ik heerlijke zalm met Terriyaki saus gegeten. Daarna ging bij iedereen de pijp uit en om 9 uur waren we weer terug in het hotel.

Morgen mogen we uitslapen, we worden om half zeven wakker gemaakt, yippie. Zoals jullie zien, vervelen we ons hier niet. Het zijn overvolle dagen, maar dan zie je wel wat van het land.
©opyright Neys4U 2004-2024