Maar zeker weten doe ik het natuurlijk niet. Er werd weinig gekocht, want ja wat moet je nou met een houten visje of vogeltje of olifantje? Bij het wegrijden zag ik allerlei ronde rotan kooien met hanen erin. Dit bleken vechthanen te zijn. Brrr, tijdens de gevechten wordt er flink gegokt, gelukkig gaan wij dat niet meemaken.

Weer in de bus gingen we op weg naar Si Satchanalai, wat ten noorden van Sukhothai ligt. Dit was een 12e- eeuwse Kmer buitenpost die eeuwenlang als koninklijke residentie heeft gefungeerd in de Sukhothai periode. Het complex is minder bekend dan de tempels van Sukhothai maar minstens zo mooi. En vele malen minder toeristisch . Wij liepen daar als enige groep rond. Het was een prachtig terrein met een aantal goed bewaarde tempels. Het was echt heel indrukwekkend maar wel HEET. Op een gegeven moment wordt je het toch zat ondanks dat het zo mooi is. We wilden wel weer door.

Langs de rivier had Paul weer voor een heerlijke locatie gezorgd waar we gingen lunchen. Het smaakte heel goed en als verrassing werd er na het fruit waar de maaltijd standaard mee wordt afgesloten, koffie en thee geserveerd. Nu was het nog ruim twee uur rijden naar Lampang. Ik moet zeggen de natuur is hier zo mooi. Afwisselend rijstvelden, bananen plantages en palmbomen. Echt zoals je de tropen verwacht. Nog een weetje over de rijstvelden. Als ze de mooie smaragdgroene kleur hebben is het bijna oogsttijd, lichtgroen dan is het net geplant en bruin dan is het veld gedeeltelijk afgebrand om weer nieuwe rijst op vruchtbare grond te planten. Thailand behoort bij de top drie van meeste rijst producerende landen.

Ondanks de mooie natuur werd er ook weer regelmatig gedut. Oh ja, we hebben ook een busjongen (ik vind het heel erg klinken maar ja, dat is zijn baan). Hij helpt ons uit- en in de bus. Als we ergens van terugkomen krijgen we koude doekjes en/of een snoepje. Hij slaapt (samen met de chauffeur) in het gangpad van de bus. Daar kun je je toch niets bij voorstellen. Onderweg verkoopt hij ook nog flesjes water of blikjes cola.

Vlak voor Lampang stoppen we nog bij een tempel waar we (als het meezit) nog gezegend zullen worden. De tempel heeft een prachtige gouden koepel, helaas zit er ook veel groen gaas omheen omdat de toren gerestaureerd wordt. Hier krijgen we uitleg over de houdingen die Boeddha aan kan nemen en dat heeft te maken met de dagen van de week. Ben je bijvoorbeeld op maandag geboren, dan ben je een natuurlijk leider, op woensdag ben je een vriendelijk mens, op donderdag wil je mensen wat leren en op vrijdag kun je goed met je handen werken. Hier horen dus verschillende handgebaren bij.

Daarna schoenen uit en zitten op de grond van de tempel waar Pete met een monnik in gebed ging. Je moest of in de lotushouding gaan zitten, of op je knieën, of met je voeten naar achter. Je voeten mochten in ieder geval niet naar Boeddha wijzen. Na het gebed moesten wij een wens doen voor een familielid, daarna mocht je als je wilde door de monnik gezegend worden. Hij deed tijdens een gebed een gehaakt armbandje bij je om en blies er tegen. Dit moeten we minstens 14 dagen dragen en zal ons geluk brengen. Was trouwens wel een mooie ceremonie, heel rustgevend.

En ja, eindelijk om half 7 arriveerden we bij het hotel. Prima kamer, heerlijk douche en om half 8 zijn we samen met Yvonne en Conny en Gert wat gaan eten in een restaurantje verderop in de straat. De bestelling moest een paar keer opnieuw want deze werd niet direct begrepen. Gelukkig kwam het allemaal goed en heb ik heerlijke zalm met Terriyaki saus gegeten. Daarna ging bij iedereen de pijp uit en om 9 uur waren we weer terug in het hotel.

Morgen mogen we uitslapen, we worden om half zeven wakker gemaakt, yippie. Zoals jullie zien, vervelen we ons hier niet. Het zijn overvolle dagen, maar dan zie je wel wat van het land.