2020 Thailand
2020-02-26 Chiang Mai
thai_20200226_082113.jpg
Om half 8 vertrokken uit Chiang Rai voor een rit van 200 kilometer naar Chiang Mai. Na een half uurtje rijden zijn we gestopt om de Wat Rong Khun (de witte tempel) te gaan bekijken. Dit doen ze ’s morgens vroeg zodat alle spiegeltjes die verwerkt zijn in de tempel je tegemoet schitteren in de zon. De tempel (een ontwerp van de kunstenaar Chalermchai Kositpipat in 1997) is volledig wit om de reinheid van Boeddha te symboliseren. Naar verwachting zal de bouw van het complete tempelcomplex pas rond 2070 volledig afgerond zijn.
thai_20200226_082908.jpg
Het volledige complex zal dan uit 9 gebouwen bestaan, waarbij ieder gebouw een eigen betekenis heeft. De kunstenaar heeft er tot nu toe meer dan één miljoen euro van zijn eigen geld ingestoken. Er werken meer dan 60 vrijwilligers aan de verdere bouw van het complex, waaronder een meditatie hal en woonruimte voor de monniken. Een interessant weetje: Bij een aardbeving op 5 mei 2014 met een kracht van 6.3 op de schaal van Richter in het noorden van Thailand is de Wat Rong Khun zwaar beschadigd geraakt. In eerste instantie zou het tempelcomplex zelfs blijvend gesloten worden. Maar door een grote hoeveelheid donaties kon de tempel volledig hersteld worden.
thai_20200226_083308.jpg
En gelukkig maar, wat fantastisch om dit te zien. Nadat Pete ons enige uitleg had gegeven kregen we ruimschoots de tijd om zelf over het complex te lopen. Bij binnenkomst toont een pad je de weg naar de hemel. Daar kom je, volgens de boeddhistische leer, door je te focussen op de geest en af te zien van wereldse verleidingen, verlangens en hebzucht. Langs het pad zie je maaiende handen omhoog rijzen vanuit de grond. Dit staat voor wanhoop, pijn en begeerte. Je weerstaat de verleiding en loopt de brug op waar mythische wezens op je wachten. Even kijken ze je doordringend aan, maar besluiten je toch toegang te verlenen tot de hemelpoort. De witte kleur staat voor puurheid, de reflecterende spiegeltjes, staan voor wijsheid en moedigen aan tot reflectie. Nou ja, zo kan ik nog wel even doorgaan. De strekking is dat zelfs al zie je overal vreemde wezens, dit een betekenis heeft.
thai_20200226_083754.jpg
In het hoofdgebouw mag je helaas geen foto’s nemen. Het is overweldigend mooi, de muurschilderingen zijn enorm gedetailleerd en je kunt er naar blijven kijken. Je komt van alles aan mytische wezens tegen maar ook beeldhouwwerkjes bekend van de film, denk aan de Power Rangers en wezens van Star Wars. Het onderhoud is prima te noemen, terwijl wij er waren werden er twee kleinere gebouwen volledig gewassen en gepoetst. Grappig gezicht was dat ze dit met vloeibaar wasmiddel doen. De flessen stonden klaar bij het water.
thai_20200226_084333.jpg
Je kunt de tempel steunen door een ‘lucky leaf’, een zilverkleurig hangertje te kopen. Op het hangertje kun je iets schrijven, waarna het opgehangen kan worden aan het dak boven het voetpad voor eeuwig geluk. je mag het ook met je meenemen en dat hebben wij gedaan hahaha.

We hebben het bezoek aan de tempel afgesloten met een wel héél bijzonder toiletbezoek. Het is namelijk een gouden toilet en volgens de Thai, het duurste toiletgebouw van Thailand, wat ik onmiddellijk geloof want het is prachtig afgewerkt. Natuurlijk schuilt er wel een boodschap achter dit gebouw, de gouden kleur is een verwijzing naar hoe mensen zich richten op geld en andere wereldse verlangens. Wauw, wat was dit bezoek de moeite waard. Na een heerlijk vers geperste wortel/sinaasappel drankje gedronken te hebben weer terug naar de bus.
thai_20200226_115058.jpg
Onderweg kwam nog één maal een stop. Het blijkt dat er een heuse Hotspring is. Nou de zwavellucht rook je direct en in één van de baden lagen eitjes in een mandje te koken. Ik zou ze niet willen eten. Zelfs het water wat uit de kraan kwam bij de toiletten was zeer warm. Het was leuk om te zien maar stelde ook niet echt veel voor. Ik heb me nog even vermaakt om te kijken hoe een vrachtwagen zijn lading wilde lossen op een plek waar het eigenlijk niet kon.
thai_20200226_171338.jpg
Weer in de bus was het nu door naar Chiang Mai. Onderweg is er geld opgehaald voor Pete, de uiterst zorgzame en lieve Thaise gids. Hij gaat na ons afgeleverd te hebben, met de chauffeur en de busboy direct terug naar Bangkok. Een rit van 800 kilometer, terwijl ze er al 200 op hebben zitten! Natuurlijk kregen de chauffeur, die uiterst fijn en veilig reed en de busboy (die zo heerlijk goedlachs was) ook een fooi. Het hotel ligt wat aan de buitenkant van de stad. We kunnen direct aanschuiven aan een heerlijke lunch die voor ons bereidt is. Het is inmiddels 15 uur en om kwart voor 5 moeten we weer verzamelen om naar de massagesalon te gaan. De kamer is ruim, de douche is warm maar wel piepklein. Nou ja, we zullen er niet veel tijd in doorbrengen.
thai_20200226_171619.jpg
Na de verkwikkende douche en het één en ander uitgepakt te hebben was het alweer tijd voor de massage. Paul had de Tuk Tuks weer geregeld en hup daar gingen we op weg. We kwamen in een straat die je zelf nooit gevonden zou hebben en daar stond werkelijk een hele batterij glimlachende dames op ons te wachten. Ron, Yvon en ik kregen één kamer waarin een aantal matrasjes op de grond lagen. De massage zou (hoe fantastisch) twee uur duren. We moesten een soort zijden pyjama aantrekken en gaan liggen. Hoe was de massage, nou die was af en toe behoorlijk pijnlijk , je benen en armen werden soms in posities gelegd waarvan we het bestaan niet wisten.
thai_20200226_171345.jpg
Ze masseerden door de pyjama heen (hadden we ook al in Cambodja meegemaakt) en hun vingers en duimen zijn zo ongelooflijk sterk. Het is onvoorstelbaar hoe snel twee uur om kunnen gaan. Na nog de nek en het hoofd gemasseerd te hebben zat het erop. We kregen nog een kopje thee en wegwezen want de volgende groep stond klaar. Sommige van de masseuses gingen gelijk door (kun je je toch niet voorstellen om vier uur achter elkaar te moeten masseren) anderen zagen we op het brommertje naar huis gaan.
Voor ons stonden de Tuk Tuk’s alweer klaar om ons naar de nachtmarkt te brengen. We besloten om met een man of 10 samen te gaan eten. Bij een winebar/restaurant. En ja af en toe nemen we Europees eten. Het thaise eten is echt erg lekker maar af en toe wil je ook wat anders, voor mij was dit een heerlijke risotto, voor Ron spaghetti en voor Yvon chicken-wings met patat. We zaten op een terras wat uitkeek op de markt. Helaas kwam het er niet meer van om die op te lopen. Het eten duurde tot 22.30 uur en omdat bijna iedereen er weer vroeg uit moet (je kon uit verschillende excursies kiezen) gingen we terug naar het hotel. Ik merk dat de vermoeidheid echt begint toe te slaan en dat ik nu ook vind dat ik zelden tijd voor (ons) mezelf heb. En dat heb ik toch af en toe nodig. Morgen gaan we een zipline vlucht doen in de jungle en we moeten weer om 6 uur op. Daarna willen we met z’n drieën naar de nachtmarkt en daar wat eten en op ons gemak rondlopen.
©opyright Neys4U 2004-2024