Om half 8 vertrokken uit Chiang Rai voor een rit van 200 kilometer naar Chiang Mai. Na een half uurtje rijden zijn we gestopt om de Wat Rong Khun (de witte tempel) te gaan bekijken. Dit doen ze ’s morgens vroeg zodat alle spiegeltjes die verwerkt zijn in de tempel je tegemoet schitteren in de zon. De tempel (een ontwerp van de kunstenaar Chalermchai Kositpipat in 1997) is volledig wit om de reinheid van Boeddha te symboliseren. Naar verwachting zal de bouw van het complete tempelcomplex pas rond 2070 volledig afgerond zijn.
Het volledige complex zal dan uit 9 gebouwen bestaan, waarbij ieder gebouw een eigen betekenis heeft. De kunstenaar heeft er tot nu toe meer dan één miljoen euro van zijn eigen geld ingestoken. Er werken meer dan 60 vrijwilligers aan de verdere bouw van het complex, waaronder een meditatie hal en woonruimte voor de monniken. Een interessant weetje: Bij een aardbeving op 5 mei 2014 met een kracht van 6.3 op de schaal van Richter in het noorden van Thailand is de Wat Rong Khun zwaar beschadigd geraakt. In eerste instantie zou het tempelcomplex zelfs blijvend gesloten worden. Maar door een grote hoeveelheid donaties kon de tempel volledig hersteld worden.
En gelukkig maar, wat fantastisch om dit te zien. Nadat Pete ons enige uitleg had gegeven kregen we ruimschoots de tijd om zelf over het complex te lopen. Bij binnenkomst toont een pad je de weg naar de hemel. Daar kom je, volgens de boeddhistische leer, door je te focussen op de geest en af te zien van wereldse verleidingen, verlangens en hebzucht. Langs het pad zie je maaiende handen omhoog rijzen vanuit de grond. Dit staat voor wanhoop, pijn en begeerte. Je weerstaat de verleiding en loopt de brug op waar mythische wezens op je wachten. Even kijken ze je doordringend aan, maar besluiten je toch toegang te verlenen tot de hemelpoort. De witte kleur staat voor puurheid, de reflecterende spiegeltjes, staan voor wijsheid en moedigen aan tot reflectie. Nou ja, zo kan ik nog wel even doorgaan. De strekking is dat zelfs al zie je overal vreemde wezens, dit een betekenis heeft.
In het hoofdgebouw mag je helaas geen foto’s nemen. Het is overweldigend mooi, de muurschilderingen zijn enorm gedetailleerd en je kunt er naar blijven kijken. Je komt van alles aan mytische wezens tegen maar ook beeldhouwwerkjes bekend van de film, denk aan de Power Rangers en wezens van Star Wars. Het onderhoud is prima te noemen, terwijl wij er waren werden er twee kleinere gebouwen volledig gewassen en gepoetst. Grappig gezicht was dat ze dit met vloeibaar wasmiddel doen. De flessen stonden klaar bij het water.
Je kunt de tempel steunen door een ‘lucky leaf’, een zilverkleurig hangertje te kopen. Op het hangertje kun je iets schrijven, waarna het opgehangen kan worden aan het dak boven het voetpad voor eeuwig geluk. je mag het ook met je meenemen en dat hebben wij gedaan hahaha.
We hebben het bezoek aan de tempel afgesloten met een wel héél bijzonder toiletbezoek. Het is namelijk een gouden toilet en volgens de Thai, het duurste toiletgebouw van Thailand, wat ik onmiddellijk geloof want het is prachtig afgewerkt. Natuurlijk schuilt er wel een boodschap achter dit gebouw, de gouden kleur is een verwijzing naar hoe mensen zich richten op geld en andere wereldse verlangens. Wauw, wat was dit bezoek de moeite waard. Na een heerlijk vers geperste wortel/sinaasappel drankje gedronken te hebben weer terug naar de bus.
