Gisteravond zijn we heerlijk met z’n drieën in de Tuk Tuk gestapt om te eten in het centrum en naar de nachtmarkt te gaan. Heel erg, waar hebben we gegeten….bij McDonald (Astrid M ik zie dat je met je hoofd schudt, ook deze keer geen Thaise Curry). We wilden even een snelle hap en dan alle tijd voor de markt. Maar als eerste wilde Ron graag naar de kapper. We vonden er één in een beetje shabby winkelcentrum op de vierde etage. Een hele lieve mevrouw is voor het geweldige bedrag van 6 euro wel een half uur bezig geweest met schaar en tondeuse en heeft hem keurig gekortwiekt, precies zoals hij wilde. Yvonne heeft haar pony voor 60 cent laten bijknippen.
Terug naar de markt, hij loopt niet alleen langs de hele hoofdweg maar er zijn op die weg overal zijstraatjes waarbij je op een enorme (nacht) markt uitkomt. Heel erg leuk om gezien te hebben, was er iets leuks te koop ….niet echt. Alleen maar T-shirts, glimmende Thaise boxbroekjes en duizenden olifantjes en natuurlijk allerlei Thaise tasjes en sieraadjes. Geen slipper met glittertjes gezien Marijke (M). Ook waren er verschillende schilders bezig en die waren ongelooflijk goed, het leken we foto’s. Tussendoor nog een cocktail en wijn gedronken op een terras. Om half elf terug naar het hotel en niets gekocht! Yvon wel, die heeft twee hele leuke T-shirtjes voor de kleinkinderen gekocht.
Op de één of andere manier had ik het idee dat we echt heeeel vroeg moesten opstaan. Het viel mee, om 7 uur ging de wekker en half acht was het verzamelen in de hal van het hotel. We zouden wat later terugkomen voor het ontbijt. Er was gelukkig wel tijd voor een kopje koffie en thee. Om klokslag half 8 stapten we in de taxi. Hier rijden auto’s rond (altijd rood) met van die bankjes in de lengte en daar kunnen dan per kant 5 personen zitten. Van gordels hebben ze hier nog nooit gehoord.
Je ziet ook van alles aan mensen los in laadbakken zitten, allemaal verdiept in hun telefoon. We gingen op weg met een Thaise gids, enorm lieve man en nauwelijks te verstaan. Hoe was de excursie, tja….. Dubbel gevoel. De monniken, gaan hier ’s morgens vroeg hun eten bij elkaar zoeken/krijgen/halen. Zij mogen slechts twee maal per dag eten, om 8 uur ’s morgens en om 12 uur ’s middags. Het eten moeten zij van de mensen krijgen (als een soort offer) op het moment dat zij wat krijgen spreken zij een zegen over je uit.
De Thai die wat geven gaan op hun knieën. Het was de bedoeling dat wij ook wart plastic zakjes kochten, waar wat ondefinieerbaar spul in zat en dat wij dat ook aan de monniken moesten geven. Zij dragen een zilverkleurige pot bij zich waar je het in legt. Als de pot vol is stoppen zij het onder hun pij, zodat daarna de pot weer gevuld kan worden. In de tempel wordt (logisch) het eten tussen iedereen verdeeld. De monniken blijven stoïcijns kijken. Er werd ons gemeld dat wij er echt foto’s van mochten maken maar het viel me wel op dat de monniken erg in de gaten hielden of je je telefoon of fotocamera op hen richtte en dan draaiden ze direct hun gezicht weg. Dus zo prima vinden ze het denk ik niet, maar ja. Ik heb dus een aantal foto’s met een monnik die de andere kant op kijken en één wel met zijn gezicht naar me toe.
