Ron en Marianne op reis View Article

Ik ben na 24 uur in bed doorgebracht te hebben even op het terras. Ik wil toch graag het blog bijhouden. Dus hierbij. Gisteren waren we nog geen 10 minuten op weg of ik moest naar de wc. Nou dacht ik niet aanstellen, je bent net nog geweest. Na een uur draaide de auto een karrenspoor op, bezaaid met keien. Ik toch maar aan de chauffeur vragen of er een mogelijkheid was om naar de wc te gaan. Nou zei hij het is nog 18 kilometer misschien hou je het vol. Nou jongens 18 kilometer over het karrenspoor als je naar de wc moet is geen pretje.

Om de 10 meter liepen er mensen, of waren er herders met een kudde geiten. Je kon er niet zomaar langs de kant van de weg zitten. Na een paar kilometer vroeg hij of hij het bij iemand thuis moest vragen. Ja graag. Hij stopte bij een huisje en vroeg of ik naar de wc mocht. Dat mocht, het was een lieve Masaivrouw met een baby op haar rug. Het toilet was buiten maar bleek gelukkig zo Frans statoilet te zijn. Oh wat luchtte dat op.

Een half uur later kwamen we bij het kampement aan. Hier werden we opgewacht door dansende en zingende Masai. We kregen koeienbloed te drinken, wat gelukkig een heerlijk vruchtensapje bleek te zijn. We hebben zo'n leuke hut, met goeie bedden. De natuur is hier schitterend en rustgevend. Tijdens de lunch voelde ik me steeds beroerder worden. Ik heb niets gegeten en ben (helaas) naar bed gegaan. Waar ik nu 24 uur heb doorgebracht.

De mensen hier zijn ongelooflijk lief en bescheiden en kwamen steeds wat soep brengen waar ik niet aan moest aan denken. Afwisselend hing ik over de Wc of lag weer in bed. Omdat ik niets in mijn maag heb kwam er alleen slijm. Maar het kwam uit mijn tenen. Ron had het gevoel dat de vakantie erop zat en wilde al terug naar Nederland. Hij vond het niet fijn dat ik me zo voelde. Na een onrustige nacht, kreeg ik kruidenthee van de Masai. Ziet er uit als modderwater en smaakt een beetje naar stro maar mijn maag voelde wel beter.

Wat erg jammer is dat we een aantal activiteiten hier niet hebben kunnen doen. Maar vooruit. Ron heeft gisteravond nog wel geluisterd naar de verhalen die de Masai vertelden en heeft geit gegeten die de hele middag aan het spit had gehangen. Morgen gaan we op weg naar Lake Manyara national park, waar de echte gamedrives zullen beginnen. Hier horen we van gasten die al gamedrives hebben gedaan dat ze volop de big five hebben gespot. Kijken we erg naaruit.

Hier zien we talloze prachtige kobaltblauwe vogeltjes. Ook komen er regelmatig herders met hun kudde voorbij. Gisteren liepen er opeens een paar koetjes voorbij onze hut. We hebben aleen WiFi op het terras, dit doen ze expres omdat ze vinden dat je hier vooral moet genieten en niet met je telefoon bezig moet zijn, mooi toch.

2023-01-18 Massai dag 2