Eerst komen een groep tegen met
behoorlijk wat kleine olifantjes. Ze
trompetteren wat af en laten duidelijk
blijken dat ze geen pottenkijkers willen. Een
jong mannetje loopt met flapperende oren
en zijn slurf omhoog heen en weer te
rennen om indruk op ons te maken. Dat
vond ik nogal grappig. Iets verderop komen
we een tweede groep tegen die midden op
de weg staat. Zij hebben een ieniemienie
olifantje bij zich door Jamal op een week of
4 geschat. Daarom doen ze extra
beschermend. Ze kwamen al dreigend op
ons af. Er bleek fink gecommuniceerd te
worden met de andere familie, doe opeens
van rechts ook aankwam. Van links kwam
er een jong mannetje aanrennen en achter
ons kwamen twee jonge mannen
aangerend. De achterste schrokken van
een andere jeep die aankwam ( de andere
gast van ons kampement) die staken door
het water over naar de rechter groep. Ik
kreeg al een beetje de zenuwen en opeens
komt de groep met de baby opeens al
trompetterend op ons af, toen schrok ik
echt. Nu is Jamal wel wat gewend. Eerst
gaf hij volop gas (zonder te rijden) drukte
flink op de claxon en daarna reed hij een
stukje vooruit. Daar schrokken ze toch van (
zie filmpje bij dit blog). Hij vertelde dat hij
dit deed om geen angst te tonen. Olifanten
zijn enorm intelligent en merken heel snel
of je bang bent. Ondertussen bleven ze via
een laag gebrom allemaal met elkaar
communiceren. Jamal zei dat we rustig
moesten wachten. Inderdaad de groep
draaide zich om liep 50 meter rechtdoor en
daar staken ze het water over naar de
andere groep. Dat gaf Jamal de
gelegenheid om weg te rijden. Dus geen
leeuwen of Luipaarden vandaag maar wel
de nodige Adrenaline door de Olifanten.
Daarna op een kleine airstrip heerlijk gepicknickt, wat was klaargemaakt door de mensen van ons tentenkamp. Het is heel inspannend om dieren te spotten, de schutkleur zijn zo goed, soms staan ze er 'opeens'. Wat gaan we doen, het is inmiddels 2 uur. We besluiten om nog een uurtje te spotten en dan terug te gaan. Terwijl we stoppen voor een paar razendsnelle, te schattige Diks Diks en een soort marmotten komen er kleine aapjes met zwarte gezichtjes aan, gemaamd Vervets. Ze zien een banaan in de auto en die zouden ze wel willen hebben. Nu mag je absoluut niet voeren, dus ze vinden ons wel eng. Ze struinen wat over de voor en achterruit en gaan op de spiegel zitten. Zo schattig, uiteindelijk geven ze het op.
Wij rijden nog wat rond maar de vermoeidheid slaat toe. We gaan terug. Om 16 uur zijn we thuis, waar we weer heerlijk met warme doekjes en een sapje worden ontvangen. Daarna gaan we even zitten met een glas wijn en een biertje. Zowel mijn telefoon als horloge zijn leeg. In de tent kunnen we niet opladen dat moet in de restauranttent.
Ik ga douchen. Dat gaat heel leuk. Audi, één
van de mannen gaat warm en koud water
voor je tappen, 20 liter ( hij mengt het tot
een heerlijke temperatuur) en dan gooit hij
hiermee een emmer die buiten de tent
hangt vol. In de tent kun je een hendel bij de
douchekop overhalen en dan stroomt de
douche tot het water op is en dat is best
lang. Het was heerlijk. Daarna aan dit blog
begonnen.
Voor we gingen eten kregen een briefing
over het ophalen, de tijdsduur etc etc m.b.t.
de ballonvaart van Barack inclusief een
foto van zijn vrouw waarmee hij in oktober
is getrouwd en die hij mist haha, arme
jongen.Hij is al in ons kamp omdat we drie
uur vannacht gaan rijden. Tot waar de
ballon opgaat is het 3 tot 3 en half uur
rijden ( oh nee), nou ja we gaan het
meemaken. Nu verrekte snel gaan slapen.