Ron en Marianne op reis View Article

Vanmorgen waren we om half 6 wakker, een kwartier voor de wekker. Gewacht tot de wekker ging. Gisteravond hadden we alles al ingepakt dus het was een kwestie van tandenpoetsen en aankleden en de tent nalopen. Mister Johna kwam ons weer ophalen, het begon al licht te worden en de lucht kleurde prachtig roze/paars. Om 20 over 6 zaten we aan het ontbijt. Niemand had veel trek. We zaten nog vol van het heerlijke avondeten. Na het ontbijt met pijn in ons hart afscheid genomen van het personeel. Nog snel met ze op de foto en om precies 7 uur reden we het terrein af.

Het heeft vrijwel de hele nacht geregend en je gelooft niet hoe snel het gras dan groeit. De dieren kunnen zich nu heel goed verstoppen. Jamal gaat ons afleveren op het 'vliegveld'. Ongelooflijk hoe hij ook nu nog de tijd neemt om naar de dieren te speuren. We komen al snel 4 hyena's tegen en nog geen kwartier later zegt Jamal "kijk naar rechts" en godallemachtig ligt daar toch op 2 meter afstand van de auto een schitterende volwassen mannetjes leeuw. Hij maakte geen enkele aanstalten om te vertrekken dus we konden hem op ons gemak fotograferen. Hij was echt indrukwekkend. Even later stonden we bijna oog in oog met een buffel. Ron heeft een prachtige foto van hem gemaakt met een vogeltje op zijn kop. Op een andere foto zie je dat hij aan één oog blind is. We zien we veel Impala's en Topi's. Die Topi's vind ik zo mooi met hun jeansblauwe poten met gele sokken en niet te vergeten hun prachtige horens. Na twee uur gereden te hebben zijn we nog niemand tegengekomen, als in andere safariauto's, voelt allemaal zo vredig. Als klap op de vuurpijl hebben we een luipaard gezien. Op de valreep, hij had in een boom zijn prooi opgegeten, een Thomson gazelle en sprong uit de boom om snel door het hoge gras weg te wandelen. Toch wat foto's kunnen maken. Jamal en ik helemaal blij ( hij voor mij). Om 10 uur waren we bij het vliegveld waar we afscheid hebben genomen van Jamal. Goh zeiden we alle drie, wat hebben we ons op ons gemak gevoeld met elkaar en vooral wat hebben we ook met elkaar gelachen. Dag lieve Jamal, dag prachtige Serengeti wat hebben we hier genoten.

We vliegen met een Cessna waar totaal 12 mensen in kunnen. De vliegtuigjes vliegen af en aan, niet te geloven. Alles gaat heel efficiënt. Om kwart over elf kunnen we lopen naar het vliegtuigje en instappen. Je moet flink bukken en Ron en ik zitten opelkaar gepakt, haha. Zusdin, dit zou jij nooit gedurfd hebben. De motoren begonnen te brullen en hup daar gingen, De Ngorongoro-krater is heel mooi te zien en ook lake Manyaro, hier gaan we na net 30 minuten gevlogen te hebben, alweer landen om de laatste 4 passagiers op te pikken. Alles is in 10 minuten tijd gebeurt. Na 20 minuten landen we alweer, nu in Arusha waar we zullen overstappen op een groter toestel. Hier moeten al onze spullen, inclusief je schoenen weer door een scanner, nou ja vooruit maar. Om 13 uur stappen we in om na een uur aan te komen op Zanzibar. Arma Jamal die heeft nog een flinke rit voor de boeg, hij verwachtte rond 22 uur in zijn woonplaats Arusha te zullen zijn. Dan morgen de auto naar Moshi brengen en met de bus weer terug naar Arusha.

Het contrast had niet groter kunnen zijn. De rust en stilte van de Serengeti en de complete chaos op dit vliegveld. Na het uitstappen hebben we vrij snel de tassen maar dan........Het krioelt van de mensen, als het goed is worden wij opgehaald door een chauffeur maar we zien nergens onze naam. Ondertussen begint iedereen aan ons te vragen waar we naar toe moeten. Ze laten ons allerlei namen zien en vragen of wij dat zijn, ondertussen begint ook personeel van het vliegveld zich ermee te bemoeien. Ze bedoelen het allemaal goed maar ik word er helemaal gek van. Inmiddels zijn we drie kwartier verder, is het bloedheet en ben ik al talloze malen ' aangereden ' door karretjes met koffers. Ron heeft inmiddels contact gehad met Selma van Makasa. Als het goed is moet onze chauffeur er zijn. Opeens staat daar een tandeloos klein mannetje met op een briefje in piepkleine lettertjes onze naam. Hij brengt ons naar een koele auto en na een uur rijden arriveren we bij ons strandhotel. Hier worden we hartelijk ontvangen. We komen in een ontzettend leuk huisje waar we onder een super warme douche kunnen. Daar knappen we van op. Verder ben ik het effe zo zat dat ik geen zin heb om verder wat te vertellen. Dat komt morgen wel weer. Ik ga zo slapen en dromen over lekker slapen in de Serengeti met op de achtergrond de geluiden van de jakhalzen en hyena's. Tot morgen.

2023-01-24 Zanzibar dag 1