Ron en Marianne op reis View Article

Afgelopen donderdagnacht kreeg ik maar weer maagkrampen. Ben vrijdag in bed blijven liggen. Ron moest alleen gaan ontbijten en nam wat toast voor me mee ik was blij dat ik nog wat van die medicijnen had want die hielpen gelukkig. 's Middags genoeg opgeknapt voor de massage en die was echt heerlijk.

Op zaterdag zijn we vroeg opgestaan. Om 8 zaten we aan het ontbijt en om 9 uur uur stond er een auto klaar voor de excursie naar Stonetown en prison island. Ons hotel ligt best afgelegen en ook nog eens achter een muur met poort. Het heeft geen enkele zin om naar buiten te gaan, want daar is kilometers niets anders te zien dan een weg met wat huisjes er langs. Het valt wel op dat hier erg veel mensen fietsen.

Na een uur rijden kwamen we in de hoofdstad Zanzibar town. Het oude deel heet StoneTown, hier zijn de straatjes erg smal en kunnen er geen auto's rijden. Tot aan de 19e eeuw was het een belangrijk handelscentrum voor kruidnagels en de Arabische slavenhandel. Stone Town staat sinds 2000 op de Werelderfgoedlijst. Hier staat onze gids Youssef op ons te wachten. Het is vandaag ongelooflijk warm. Misschien omdat we in een stad zijn. Bij ons hotel waait altijd een heerlijke wind.

Youssef laat ons zoveel mogelijk van Stonetown zien en vertelt ons er veel over, heel erg interessant. Er zijn zowel Arabische als Indiase invloeden en dit kun je o.a. zien aan een aantal prachtig bewerkte houten deuren. Er zijn twee kerken ( katholiek en anglicaans) een Hindoetempel en 37 moskeeën. Ook komen we langs het geboortehuis van Freddie Mercury. Gek idee dat hij hier als klein ventje heeft gewoond. In Stonetown tierde de slavenhandel welig. Iets waar je toch niet aan moet denken. Wat moet dit toch vreselijk zijn geweest.

Youssef neemt ons mee naar de markt, waar ik het één en ander koop. Als laatste naar de groenten markt. Ik wist niet dat er zulke grote avocado's bestonden. Dan zijn het bij ons maar hele kleintjes. Er zijn hier 5 soorten bananen, waaronder rode. Zo vies als de vis- en vleesmarkt waren zo schoon en mooi is de fruit- en groentenmarkt.

Youssef vraagt ons of wij eerst willen lunchen of eerst naar Prison island willen. Het is 13 uur en we zitten nog best vol. Dus we kiezen voor prison island. Het is een eiland voor de kust van Stonetown. Het eiland heet eigenlijk Changuu. Het dankt zijn naam Prison Island aan de gevangenis die er gebouwd werd om opstandige slaven onder te brengen. De gevangenis werd echter nooit in gebruik genomen omdat tegen de tijd dat hij klaar was de slavenhandel was afgeschaft. In 1894 werd in verband met de wereldwijde dreiging van cholera en builenpest he t eiland als quarantaine gebruikt voor schepen die Zanzibar aan deden. Sinds de jaren twintig van de 20e eeuw is op het eiland een groep landschildpadden geh uisvest. Deze stammen af van vier in 1919 door de Seychellen aan Zanzibar geschonken exemplaren.

We zullen met een klein bootje de afstand overbruggen. Ons bootje heet Mr.Bean! We varen over de Indische Oceaan en die is behoorlijk wild. Het zou 20 minuten duren maar omdat we tegen de wind in moesten varen duurde het wel drie kwartier. Ik had al een fles water leeggedronken want het zweet druipt van je af. Je kunt Ron niet gelukkiger maken met bootjes en water maar ik was dat op en neer geklap op het water na 20 minuten al zat hahaha. Maar daar was de kust, het laatste stukje moesten we door het water lopen wat vol lag met prachtig gekleurde zeesterren.

Eerst naar de schildpadden. De Aldabra- die op het eiland leeft, is de op één na grootste landschildpad ter wereld. De schildpad kan tot 250 kilo wegen en 1,22 meter lang worden. Het zijn er rond de 200. Ongelooflijk om er zoveel bij elkaar te zien. Hun leeftijd staat op hun schild. We mogen ze met wat spinazie voeren. Weet je wat echt leuk was, ze vinden het heerlijk om rond hun hals en nek geaaid en gekriebeld te worden. Zo grappig. De oudste (ook van de wereld) van 179 hebben we ook gezien, hij heeft een flink beschadigd schild. Ooit heeft hij een omgewaaide boom bovenop zich gekregen. Ook werd er aan het nageslacht gewerkt waarbij ze diepe bromtonen voortbrengen. In een hok omringd door pauwen zitten talloze kleine schildpadden. Deze moeten hier 5 jaar verblijven omdat ze anders door roofvogels worden opgevreten (of gestolen, want ook dat gebeurt). Hierna lopen we als slakken, zo warm is het, naar de gevangenis. Lijkt bijna Frans, een geel gebouw met tralies in de blauwe kleur die je ook in Frankrijk ziet. Prachtige uitzichten over de oceaan.

Hierna weer naar ons privé bootje . De terugweg hebben we wind mee en daarom duurt hij beduidend korter. We gaan lunchen, nou ja lunchen het is inmiddels 4 uur, in een prachtig hotel met uitzicht op de oceaan. Veel voormalige stadspaleizen van de toenmalige sultans zijn nu in gebruik als hotel. Voordat we gingen eten nog even een souvenirswinkel ingedoken. Ik wilde heel graag een houten parelhoen en die heb ik gevonden. Ik wilde wat lichts eten en nam een salade. Zo grappig het zat vol met heerlijke avocado, mango en kip met af en toe een blaadje ijsbergsla. Bij ons zou het andersom zijn. Ron had een goed klaargemaakte spaghetti. Hierna nemen we afscheid van Youssef en worden we weer heerlijk in de bus met airco teruggebracht. Toyota doet in Tanzania goede zaken want het is praktisch het enige automerk dat je hier ziet.

Het verkeer is een chaos maar dan komen we weer in de rust bij ons hotel aan. Het eerste wat we doen is onder de douche springen. We gaan pas tegen half 9 wat eten. Gelukkig voor ons want de dansgroep die er was bleek bijna klaar met hun optreden. Het is misschien ontzettend onaardig maar het lijkt wel of ze helemaal geen ritmegevoel hebben en ook de trommels klinken heel monotoon. Om 22 uur zijn we volkomen afgepeigerd gaan slapen. Om 2 uur wakker. Ron vroeg of ik de Mol wilde zien want nu zit er niemand op internet. Doe maar, heb ik toch heerlijk de hele aflevering achterelkaar kunnen kijken. Daarna hebben we ons weer omgedraaid en zijn we gewoon weer in slaap gevallen. Er was ook nog een vergissing van onze kant. Ron vroeg of we de kamer maandag langer aan konden houden omdat we pas 's avonds vliegen. Dat was geen probleem, echter we vliegen dinsdagavond, hahaha. Nou nog lekker een dagje erbij. Er zal nog één blog komen denk ik, want we gaan maandag varen. Ron kan dan snorkelen en ik blijf in het bootje!

2023-01-28 Zanzibar dag 5