Vandaag is het zondag, je hebt door al dat reizen en al die indrukken
geen flauw idee meer wat voor dag het is. We moesten er weer
vroeg uit, wederom ging om 6 uur de wekker, oh ik lag zo lekker en
had helemaal geen zin om op te staan! Moest mezelf dwingen om
uit bed te komen. Douchen, daar knap je altijd van op en zorgen dat
de koffers om half 7 op de gang stonden zodat deze alvast in de bus
kunnen worden gezet. Daarna door naar het ontbijt. Weer dat
prachtige uitzicht op de zee. Ik moet nog even opzoeken of deze nu
de Chinese of Zuid-Chinese zee heet.
Om half acht gingen we op weg naar Nha Trang, een van de meest ontwikkelde badplaatsen van Vietnam. Een rit van iets meer dan 250 km. maar weer met die lage snelheid. Lekker veel liggen slapen in de bus. De helft van onze medereizigers is ziek of voelt zich ziek worden. Jeroen ( de reisleider) startte de reis met een flinke griep en hij voelt zich nu een stuk beter. Twee dagen geleden heeft hij nog getwijfeld om Fox te bellen voor vervanging maar dat gaat niet zomaar omdat er o.a. een visum in orde gemaakt moet worden. Ondanks dat hij ziek was heeft hij ons steeds veel interessante dingen verteld.
Hij is van huis uit journalist maar kan hier geen werk in vinden. Hij werkt al jaren als reisleider, echter nog niet zo lang voor Fox. De zieken zitten als dweilen in de bus. Ze zijn aan de schijterij of heel erg misselijk. Marijke voelt zich ook steeds zieker worden. We zouden vanavond met zn allen naar een Vietnamees restaurant gaan om te bbq en. Jeroen gaat nu kijken hoe iedereen zich morgen voelt en dan kan het ook nog.
We rijden door een heel ander soort landschap, meer bergachtig. Een mooie stop aan de zee gemaakt om wat te drinken. Hup de bus weer in en nog een paar foto stops gemaakt. O.a. van een stel oude torens uit de Cham dynastie en een cassave drogerij. We dachten eerst dat er allemaal visjes lagen te drogen. De cassave wortels werden in een maalmachine gestopt en kwamen als schijven er uit die weer werden uitgestrooid op plastic kleden. Waren de schijven droog dan werden ze in plastic zakken gestopt. Uiteindelijk wordt het vermalen tapioca meel en dat wordt weer gebruikt als veevoer. Ook nog een foto stop gemaakt bij een begraafplaats. Deze ( we zijn er al verschillende tegen gekomen) zijn immens groot en iedereen heeft een mooi groot graf.