En ja, daar ging de wekker weer om 6 uur, het wordt voor mij steeds moeilijker om op te staan. Nu moet ik zeggen dat dit bed ook wel heel lekker lag. Voor ik aan het verslag van vandaag begin wil ik nog wat vertellen wat ik steeds vergeet en waar ik ondanks mijn vele fotos, geen foto van heb. De mensen hier zitten altijd op hele lage stoeltjes buiten. Dat is een heel vreemd gezicht. Het zijn allemaal plastic stoeltjes maar het lijken net kinderstoeltjes. Soms zitten er hele groepen laag om een tafel op straat te eten. Heel grappig om te zien. Het andere is dat de boten hier allemaal geschilderde ogen op de boeg hebben, zogenaamde drakenogen en dat doen ze om enge beesten in het water af te schrikken. Het Nieuwjaar is net achter de rug en werkelijk overal zie je nog spandoeken hangen met Happy New Year.

Goed terug naar vandaag. Om half acht zaten we weer in een bootje op de Mekong. Nu om de plaatselijke markt te bekijken die zich afspeelt op het water. Hier liggen grotere boten vol met fruit, aardappelen, ananassen en cassave. Ze hebben een hoge stok op de boot en daar hangt in wat zij verkopen. De markt is echt niet bedoeld voor de toeristen maar voor de plaatselijke bevolking. De tussenhandelaren verkopen hun waar aan mensen in kleine bootjes en die brengen het weer aan de man op straat en in de restaurants. Was bijzonder om te zien. Je mag maar iedereen fotograferen en ze zwaaien vriendelijk naar je. Wat een vriendelijk volk dat kun je bijna niet geloven. Ook in de grote steden.

Daarna wel weer een tijdje in de bus. Onderweg heb ik voor het eerst twee geslachte hondjes bij een verkoper op de straat zien hangen. Ik kon er geen foto van maken ( niet dat ik dat van plan was) want ik zat in de bus. Tussendoor een stop gemaakt bij een lotusvijver, er stonden er niet zoveel in bloei dus daar waren we snel klaar. Na weer enige tijd gereden te hebben ( je ziet het landschap steeds droger worden en de bevolking armer) een stop gemaakt voor de lunch. Daar bleek een krokodillenfarm bij te zitten, ze hadden er……meer dan 10.000 zitten! De grote waren voor de fok en de kleine worden als ze rond de 20 a 30 kilo zijn geslacht voor consumptie. De huid wordt verwerkt in schoenen, riemen, tassen en portemonnees. Ze willen het maar aan je slijten maar wij mogen het niet invoeren. Op zich heb ik er geen probleem mee dat de huid gebruikt wordt. Ze zijn nu eenmaal gewend om die beesten te eten dus gebruik dan ook de huid maar.

Rond twee uur waren we in het Victoria hotel, wederom erg mooi. We gingen niet naar de kamer maar stapten gelijk weer in kleine bootjes om weer op de Mekong te varen omdat we een Cham dorpje gaan bekijken. Alle huizen staan op palen en de armoede is groot. De bevolking is een islamitische minderheid die hier leeft op de grens tussen Vietnam en Cambodja. We zagen de gekste dingen. Bijna alle huizen zijn van golfplaten gemaakt maar bij een stond er toch een installatie van de airco op het dak! Een man was zijn tanden aan het poetsen en spoelde zijn mond met het water uit de rivier! Er werd gewassen in de rivier en vanuit de huizen werd er van alles in het water gegooid.