Ron en Marianne op reis View Article

Vandaag echt wat te vertellen, gelukkig wilde Marianne dit doen.

Gisteren de TUI app nog een keer bekeken of er nog een excursie naar onze gading was. Die was er, de Noord Lanzarote 4x4 Safari. Er zal zowel verhard als off road worden gereden. Om tien over 9 komt er een landrover voor rijden. Mooi daar gaan we mee weg. In totaal zijn we met 6 mensen en de chauffeur, Rob genaamd. Een Nederlander die al jaren op Lanzarote woont. Omdat we (gelukkig voor ons) gelukkig de enige stellen zijn die vandaag geboekt hebben, hoeven we niet in een konvooi te rijden. Daarnaast geeft het Rob ook meer vrijheid om ons op plekjes te brengen waar je anders nooit komt. In de landrover zaten twee Belgen en na ons werd er nog een Nederlands koppel opgehaald.

We reden eerst tijdje Noordwaarts keurig op de snelweg. Op een gegeven moment ging hij off road en dan rijd je opeens (lijkt het) helemaal alleen in een maanlandschap. Dit hadden we nooit kunnen doen als we zelf een auto gehuurd hadden, want je komt er niet met een gewone auto en je kent de plekken helemaal niet. Rob liet ons een paar keer uitstappen om de mooie ruige oostkust te laten zien. Hier zijn ook vele cactussen, en er kan van alles van gemaakt worden van jam tot likeur. Op de cactussen zitten ook veel luizen. Deze luizen bevatten een rode kleurstof (die wordt gewonnen uit de geplette lijfjes). Deze kleurstof heet karmijn en is terug te vinden in drinkyoghurt, roze koeken maar ook nagellak en lipstick. Rob plette een luis en smeerde het op zijn duimnagel, alsof hij zijn nagel had gelakt zo felrood was de kleurstof. Op etiketten staat deze kleurstof vermeld als E120.

Hup, weer in de gordels en op weg naar een hele kleine bodega waar de cactusjam, likeur, wijn en cactushoning werd verkocht. Ook hier waren we de enige (wat een verschil met eergisteren toen we met busladingen vol naar een wijn proeverij werden gebracht). De meneer waar de bodega van was liet ons verschillende likeuren en wijnen proeven, allemaal even lekker. Daarna sneed hij van drie verschillende geitenkazen stukjes af. Je kon een stukje kaas naar keuze op een toastje doen en aftoppen met een heerlijke cactusjam of extra pittige pepersaus. Daarna hebben we allemaal wat van de jammetjes en suasjes gekocht. Geen straf want dat lusten we thuis ook zeker nog.

Daarna gingen we op weg naar het hoogste punt van het eiland, Mirador de los Helechos. Hier wist Rob een heel ander uitkijkpunt dan waar alle bussen naar toe gingen. Hier stonden we praktisch alleen en haden uitzicht op drie eilandjes tegelijkertijd. De grootste, het eiland Graciosa (hier kun je ook met een veerboot naar toe) en de eilandjes Alegranza en Lobos. Wat een magnifiek uitzicht met een bulderende oceaan diep onder ons.

Op Lanzarote staan ongeveer 300 vulkanen en het ligt ongeveer 140 kilometer uit de kust met Marokko, op de hoogte van de Sahara. Alle Canarische eilanden hebben een vulkanische oorsprong. Lanzarote is zo'n 20 miljoen jaar geleden onstaan na uitbarstingen. Meer dan 25% van het eiland wordt bedekt door gestold lava. Het landschap is grotendeels gevormd tijdens de lange (en laatste) reeks vulkaanuitbarstingen tussen 1730 en 1736. Na de uitbarstingen werden er buizen gevormd toen de lava bleef stromen terwijl het oppervlak verhardde. Deze buizen lopen door tot in de Atlantische Oceaan. Slechts 10 meter onder het oppervlak bij de Timafaya vulkaan bereikt de grond temperaturen van 600 graden. De laatste uitbarsting was in 1824. Er wordt nog altijd rekening gehouden met een nieuwe uitbarsting. Gelukkig houden ze het goed in de gaten, maar toch, kijk naar La Palma waar ze het ook in de gaten hielden en hup ' opeens' was het zover.

Rob bracht ons naar een kleine bodega waar we een heerlijke lunch kregen met een kan heerlijke witte wijn. Na de lunch gingen we weer off road op weg naar Famara beach , waar de ruwe kust en hoge golven vele surfers aantrekken. Je zag er dan ook vele jonge mensen met surfplanken op het strand en in het water. Langs het strand vele campers. Het zag er geweldig uit. Daarna werden we nog naar een plek gebracht genaamd playa de Canteria. Ook hier wordt gesurfd, echter Rob reed ons naar een hle stille plek met een spectaculair uitzicht op de ruige oceaan. ook weer zo'n plek die jezelf nooit gevonden zou hebben. Tussen de rotsen (waar we voorzichtig overheen moesten omdat daar ook het water kwam) lag veel opgedroogd zout, achtergebleven als het water zich weer terugtrok.

Hierna zou de dag eigenlijk voorbij zijn maar Rob wilde ons nog de grootste wijngaard van Lanzarote laten zien. Toen de vulkaanuitbarstingen hadden plaatsgevonden , was een derde van de landbouwgrond bedekt met gruis. De eilandbewoners beseften al snel dat de fijne zwarte as kon worden gebruikt om het een van de beste wijnbouwgebieden van de Cabarische eilanden te maken. Het wijngebied heet La Geria en ligt aan de voet van vele vulkanen. Een van de manieren waarop ze de druiven beschermen is door kleine gebogen stenen muurtjes rond elke wijnstok te bouwen, die in ondiepe putten worden gekweekt. In elke kuil komt slechts een rank te staan. Echt zo compleet anders dan de druivenstruiken in Frankrijk. Heel laag bij de grond met een veel kleinere oogst dan de ranken in Frankrijk en dan ook nog eens zeer arbeidsintensief. De wijn is daarom ook duur en er is vrijwel geen expor

Hier liet Rob ons ook nog diepe scheuren en spelonken zien die er door gasvorming gevormd zijn. Ongelooflijk bijzonder, daar stonden we, alleen wij met z'n zevenen in dat hele bijzondere landschap. Inmiddels was het al kwart voor 6 en werd het tijd om ons weer naar onze hotels en appartementen te brengen. Moe (van de vele indrukken en het door elkaar schudden in de Landrover) maar zeer voldaan kwamen we ' thuis'. Wat een geweldige dag, wat een spectaculair landschap.

2021-10-07 Dag 5