2013 Peru
2013-10-04 Vertrek naar Peru
Het is zover, vandaag vliegen we naar Peru. Gisteravond nog met Yvonne naar de kapper. Wat hebben we weer gelachen, wit wijntje en stokbroodje erbij, wat wil je nog meer. Elk voordeel heeft natuurlijk ook een nadeel, dit nadeel was dat ik pas na half tien thuis was en mijn koffer nog moest pakken. Alles was gewassen en hoefde alleen nog maar in de koffer, ik kon alleen niet meer zo goed denken. Drukke dag achter de rug op werk, snel eten, naar de kapper dan zit je kop opeens vol. Uiteindelijk heb ik er maar wat ingestopt en merk ik vanzelf wel wat ik mis. Vanmorgen ging om 7.00 uur de wekker. Had ik de tijd om alles op mijn gemak te doen. Ik heb weer verschrikkelijk veel toiletspullen bij me, tja je zal daar toch zonder zitten. De toilettas weegt denk ik wel een kilo of 3 a 4! Totaal gewicht van de koffer, 18,7 kg, dat is toch netjes. Die van Ron weegt een kilo minder maar hij heeft dan ook een kleinere toilettas. Nog even wat werkmail weggewerkt en om 10.00 uur stond Yvon voor de deur, zij heeft ons heel luxe naar Schiphol gebracht.
Om half 12 konden we boarden en het is overal hetzelfde, een ellenlange rij en het duurde en het duurde pfffff. Om half een zaten we op onze plek en klaar voor vertrek. De captain vertelde ons omdat we 20 minuten speling hebben voor Lima dat we op wat passagiers zouden wachten die vanuit een andere vlucht nog mee moesten. Het is nu 2.15 uur en we zijn een uur onderweg. Het videosysteem doet het nog niet, terwijl ik al startklaar zat voor de natuurfilm de Nieuwe Wildernis. Ze hopen het over een half uur aan de praat te hebben! Vliegen we met KLM doet het videosysteem het niet, hi hi. Nu ruik ik eten, dat zal wel zo gedeeld worden, heb ik ook wel zin in.
Een tijdje naar de Nieuwe Wildernis gekeken, ik ben er mee gestopt. Het is een erg klein schermpje (10 x15) en dat doet de film geen recht. Gestart met Heat, de nieuwste film van Sandra Bullock, hoef je niet voor naar de bioscoop wat een film vol clichés! Verschrikkelijk kon er na 20 minuten al niet meer naar kijken. Nog een poging gewaagd en gekozen voor de Great Gatsby, ook al zo’n waardeloze film. Ik zit er met een half oog naar te kijken. Inmiddels is het 23.00 uur Nederlandse tijd en begint het op te schieten, nog twee uur. We zijn schuin de oceaan over gevlogen en gingen bij Suriname weer over land vliegen. Nu vliegen we over Bolivia. We worden goed verzorgd, twee maal een maaltijd en heel regelmatig een glaasje drinken en een nootje. Ik begin het wel zat te worden. Mijn nek doet zeer, mijn benen slapen etc. Gelukkig nog geen gillende kinderen gehoord. De ruimte is redelijk maar na 11 uur op dezelfde plek zitten, zou ik nu wel lekker even willen rondlopen.
2013-10-05 00.27.18.jpg
Om een uur s’nachts onze tijd arriveren we op het vliegveld van Lima. De douane werkt tergend langzaam. Ook duurt het nog wel een tijd voor we de koffers hebben. Tegen kwart voor twee zitten we in de bus en rijden we in een totale chaos naar ons hotel. Alles en iedereen drukt op de claxon en de weg, driebaans notabene is overvol. Wat niet zo lang had hoeven duren neemt toch nog wel wat tijdin beslag. Inmiddels is drie uur en zetten we de horloges 7 uur vroeger. Plotseling is het daarmee 8 uur. In het schitterende vol van vergane glorie Hotel Bolivar zullen we een nacht slapen. We krijgen de sleutel en lopen via een prachtige trap over de zwaar versleten vloerbedekking naar onze kamer. Alles is oud en versleten, prachtige houten vloer in mooie patronen, schitterend bewerkte deurknoppen, een badkamer uit de jaren 20 waar nooit meer wat aan gedaan is. Bedden met een behoorlijk hard matras, nou ja als we maar kunnen liggen dat is het enige wat nu belangrijk is.
2013-10-05 00.51.48.jpg
Jeroen stelt voor om nog even door het centrum te lopen en het nationale drankje Piscos sauer te gaan drinken, het. Dit is een gedestilleerd drankje op basis van druiven. Het wordt aangevuld met water, opgeklopt eiwit, citroen, ijs-schilfers en kaneel. Heel lekker maar het knalt er in bij mij. Ik heb het gevoel dat ik niet meer recht kan lopen. Ik wil nog maar een ding en dat is naar bed. In Lima is het koud. Ze beginnen met de hulp van Unesco al veel op te knappen in het centrum. Daarmee komt weer een beetje de glorie terug van de ooit zo mooie Spaanse stad die in 1535 werd gesticht door de beruchte Spaanse verorveraar Francisco Pizzaro. Onderweg verteld Jeroen nog het een en ander over de stad. We zijn onze tijd om iets over tienen terug in het hotel ( onze tijd kwart over 5) en daarmee zijn we bijna 24 uur wakker. De grootste verrassing had Jeroen voor ons toen we bij het hotel aankwamen, de volgende dag zullen we om half vijf gewekt gaan worden waaaaatttttttt……….
2013-10-04 23.39.42.jpg
Ik ben zowat bewusteloos in bed gevallen. Halverwege de nacht werd ik wakker omdat ik het zo koud had, lukt niet meer om in slaap te vallen. Ron had er geen last van en lag lekker te knorren. Ik ben mijn vest gaan aan trekken en dat hielp. Tja en dan gaat de wekker, mijn hemel ik dacht dat we vakantie hadden.
©opyright Neys4U 2004-2024