2013 Peru
2013-10-09 Chivay
2013-10-09 16.21.45.jpg
Gisteravond zijn we naar een ontzettend gezellig restaurant geweest. Ik had alleen totaal geen honger want mijn darmen zijn behoorlijk van slag. Ron heeft er ook last van maar die heeft nog wel zin in eten. Het restaurant staat bekend om zijn Alpaca vlees, wat iedereen zich goed laat smaken. Ik houd het bij soep. We hoeven pas om 7.00 uur op te staan. s’Nachts een paar keer wakker geworden om naar de wc te gaan, onrustige nacht dus. Ik heb geen trek in het ontbijt en neem een kop thee en een beetje yoghurt. Rond 9.00 uur vertrekken we richting Colca Canyon. Een tocht van ruim 4 1/2 uur. De kloof is met een hoogteverschil van 3400 meter niet alleen twee maal zo diep als de Grand Canyon maar tevens de diepste kloof ter wereld.
2013-10-09 13.18.13.jpg
De weg slingert door een prachtig berglandschap en ik voel me steeds zieker worden. Af en toe hebben we een fotostop. We zien een kudde Vicanas (spreek uit Vicanjas). Dit is een soort Lama maar dan wat kleiner en eleganter. Deze leven in het wild en zijn moeilijk tam te maken. De dieptes die we zien zijn gigantisch. Ook komen we nog een kudde Alpaca’s tegen, schattige dieren, die het midden houden tussen een uit de kluiten gewassen schaap en een kleine Lama. Van de wol worden truien en shawls etc gemaakt. In the middle of nowhere stopt de bus bij een onooglijk half afgemaakt stenen gebouwtje. Hier gaan we Coca thee drinken, thee gemaakt van cocabladeren. Ziet er vreemd uit ( zie foto), maar smaakt niet slecht.
2013-10-09 14.31.44.jpg
Omdat we op ruim 4000 meter zitten beginnen sommige mensen last te krijgen van hoogteziekte waaronder ik. Daar zou de thee goed tegen helpen. Ik heb het gevoel dat ik steeds heel diep moet ademhalen en heb last van tintelende lippen, bah wat een narigheid, ook mijn darmen voelen niet lekker, kortom ik voel me belazerd. Onderweg bij de fotostops zitten steeds vrouwen met hun koopwaar geduldig te wachten of je wat wilt kopen. Iedereen koopt steeds wel wat, want voor de prijs hoef je het niet te laten. Wat we er mee moeten zien we wel weer. Rond 14.00 uur zijn we bij het restaurant om te lunchen. Ik moet er niet aan denken. Jeroen rijdt door naar het hotel om alvast in te checken en onze koffers op de kamer te laten zetten. Gerdine en ik rijden met hem mee. Het hotel ziet er hartstikke leuk uit en we krijgen een mooie kamer. Het is zo koud in de kamer dat er een kacheltje brandt. Ik ben even op bed gaan liggen tot iedereen terug was van de lunch. Hierna toch weer naar bed ik heb het ijs en ijskoud. Nu is iedereen weg voor het diner, ik lig nog steeds in bed en wilde toch graag een stukje over vandaag schrijven. Ik hoop dat ik me morgen wat beter voel want dan gaan we proberen de Condor ( grootste vogel ter aarde) te spotten. Ron heeft een appel en een muesli-reep voor me achtergelaten. Hij wil graag dat ik wat eet, het staat me zo tegen. Misschien lukt de appel straks want ik moet eigenlijk wat in mijn maag hebben. Jongens wat kun je je beroerd voelen.
2013-10-09 16.21.53.jpg
Puuf, je berichtjes zijn ontvangen hoor en Rob ik ben er al achter dat de mooie kleding die ze dragen grotendeels voor de toeristen wordt gedaan maar dat geeft niet het ziet er mooi en kleurrijk uit.
©opyright Neys4U 2004-2024