Omdat we op ruim 4000 meter zitten beginnen sommige mensen last te krijgen van hoogteziekte waaronder ik. Daar zou de thee goed tegen helpen. Ik heb het gevoel dat ik steeds heel diep moet ademhalen en heb last van tintelende lippen, bah wat een narigheid, ook mijn darmen voelen niet lekker, kortom ik voel me belazerd. Onderweg bij de fotostops zitten steeds vrouwen met hun koopwaar geduldig te wachten of je wat wilt kopen. Iedereen koopt steeds wel wat, want voor de prijs hoef je het niet te laten. Wat we er mee moeten zien we wel weer. Rond 14.00 uur zijn we bij het restaurant om te lunchen. Ik moet er niet aan denken. Jeroen rijdt door naar het hotel om alvast in te checken en onze koffers op de kamer te laten zetten. Gerdine en ik rijden met hem mee. Het hotel ziet er hartstikke leuk uit en we krijgen een mooie kamer. Het is zo koud in de kamer dat er een kacheltje brandt. Ik ben even op bed gaan liggen tot iedereen terug was van de lunch. Hierna toch weer naar bed ik heb het ijs en ijskoud. Nu is iedereen weg voor het diner, ik lig nog steeds in bed en wilde toch graag een stukje over vandaag schrijven. Ik hoop dat ik me morgen wat beter voel want dan gaan we proberen de Condor ( grootste vogel ter aarde) te spotten. Ron heeft een appel en een muesli-reep voor me achtergelaten. Hij wil graag dat ik wat eet, het staat me zo tegen. Misschien lukt de appel straks want ik moet eigenlijk wat in mijn maag hebben. Jongens wat kun je je beroerd voelen.

Puuf, je berichtjes zijn ontvangen hoor en Rob ik ben er al achter dat de mooie kleding die ze dragen grotendeels voor de toeristen wordt gedaan maar dat geeft niet het ziet er mooi en kleurrijk uit.